Str 143

ca do opisu zjawiska i np. porównania z deszczem, który wystąpił w innej miejscowości lub innym okresie. Dla deszczów o dużej intensywności miarą charakterystyczną jest natężenie deszczu I. Jest to stosunek wysokości opadu P do okresu jego trwania t

I = — [mm/min].    (9.4)

Natężenie określa się dla całego czasu trwania deszczu — jest to wtedy natężenie średnie, bądź dla kolejnych przedziałów czasu np. 10 min.

Deszczomierze samopiszące automatycznie rejestrują wystąpienie opadu w postaci krzywej pluwiograficznej, z której można odczytać chwilowe natężenie deszczu (rys. 9.5). Im bardziej stroma jest linia wykresu, tym większe natężenie deszczu. Linia pionowa na pluwiogramie oznacza opróżnienie naczynia pomiarowego; odbywa się ono automatycznie.

Wysokości opadów krótkotrwałych o dużej intensywności i czas ich trwania wraz z oznaczeniami kategorii opadu są podawane w rocznikach „Opady atmosferyczne”. Kategorie te dotyczą deszczów ulewnych i nawalnych i określane są wg skali Chomicza. Przykładowo w 1968 r. maksymalny deszcz nawalny kategorii B₄ zaobserwowano w stacji Komarno (dorzecze Bobru). W ciągu 90 minut zanotowano 182,5 mm, średnie natężenie tego opadu było więc równe I = 182,5/90 = 2,0 mm/min.

Związek między natężeniem deszczu a czasem jego trwania (również jego zasięgiem) jest przedmiotem wielu opracowań hydrologicznych; jest on podawany

143