antykomunistyczną działalność całej emigracji (robił to także i SID), natomiast republikańskie i pokrajińskie SDB zajmowały się tylko swoimi emigracjami. Po roku 1966 SDB Jugosławii (wywiad i kontrwywiad) mogła zwalczać emigrację (ustaszowską, białogwardyjską. macedońską -VMRO, muzułmańską) tylko za wiedzą republikańskich SDB. i nie mogła werbować emigrantów pochodzących z tych republik. II. Zarząd liczył 10-16 inspektorów. W roku 1985 kierownictwo nim. po Jovo Milośu, objął Czarnogórzec Zoran Savićević. co miało znaczenie zwłaszcza dla Chorwatów.
Po Plenum na Broni ..wróg wewnętrzny” został podzielony na dziewięć kategorii: pozostałości starych struktur klasowych, grupę klcrykalną (prawosławna, katolicka, islamska, małe wspólnoty), nacjonalistyczną. Informbiura (tj. sowiecką), liberalną, anarcholiberalną (lewicy komunistycznej), biurokratyczno-dogmatyczną, obywatelskiej prawicy, alternatywnych ruchów (ruch pokojowy, ekologiczny, feministyczny i społeczny).2’ W latach 1981-1985 „przestępców' politycznych" w Jugosławii było 1652.26 z czego większość stanowili Albańczycy.
Według informacji federalnego ministra spraw wewnętrznych w' styczniu 1980 roku na terenie całego państwa pod stałą kontrolą znajdowało się 12 tys. osób.27 W 1991 roku SDB Jugosławii, a więc już bez Słowenii i Chorwacji, miała 250 tys. spraw'. w tym: ”Apel” - dane o zwolennikach pluralizmu politycznego w Jugosławii. ..Partner" -informacje o Cerkwi Serbskiej, „Tenis” - działalność KGB w Jugosławii. SID przechowywał teczki dotyczące obcych wywiadów'; SDB Serbii gromadziła materiały o szpiegach.25
SDB Serbii
Szefem MSW Serbii był człowiek29 Petara Stambolicia i Draży w Ibidem, s. 103 (wydruk 276).
* Ibidem, s. 122 (wydruk 276). r Raif Dizdarcvić, op. cit., s. 40.
a Marko LopuSina, op. cit., s. 150 (wydruk 276).
* Ibidem, ss. 235-236, 257 (wydrak 276).