Jeżeli obciążenie wysiłkowe jest stałe, to zmiany VE maja przebieg dwufazowy:
1. Faza - w której, z chwilą rozpoczęcia wysiłku następuje gwałtowny skok Ve, po czym przez 20-30 s utrzymuje się na stałym poziomie. Faza ta ma charakter neurogenny, a wzrost VE na początku wysiłku nie zależy od jego intensywności. Zwiększenie Ve jest wywołane przez impulsy nerwowe z ośrodkowego mechanizmu kontroli oddechowej, z pól ruchowych kory mózgowej, lub na drodze odruchowej z kurczących się mięśni
2. Faza - w której VE dalej się zwiększa (początkowo szybciej a potem wolniej aż do poziomu odpowiedniej intensywności wysiłku, który stabilizuje się po 3-4 min. Poziom stabilizacji VE jest tym większy, im większa jest intensywność wysiłku. W fazie tej występują zmiany humoralne.
Po zakończeniu wysiłku przebieg zmian VE też ma charakter dwufazowy:
1. Faza - szybkie zmniejszenie VE, faza ta zależy od intensywności wysiłku
2. Faza - wolne zmniejszenie VE
Zależność wentylacji płuc od intensywności wysiłku
Wentylacja płuc zwiększa się wprostproporcionalnie do intensywności wysiłku O/02), dopóki nie przekroczy 70% intensywności maksymalnej, tzn. takiej, przy której osiągane jest maksymalne pochłanianie tlenu przez organizm (VO2 max). po przekroczeniu tego poziomu obciążenia wysiłkowego zależność między VEa V02 traci charakter prostoliniowy. Występuje hyperwentylacja: zmniejsza się pCCb we krwi tętniczej, zmniejsza się współczynnik pobierania tlenu w płucach 1 zwiększa się stężenie mleczanu jonów wodorowych we krwi
Próg wentylacyjny - jest to poziom obciążema wysiłkowego, powyżej którego pojawia się kwasica metaboliczna w następstwie akumulacji mleczanu we krwi, podczas stopniowanego wysiłku fizycznego i towarzyszącej jej zmiany w wymianie gazowej w płucach
Zależy on od wzrostu stężenia jonów wodorowych we krwi w czasie progu przemian beztlenowych. W czasie wysiłku fizycznego VE może się zwiększyć do 25% w stosunku do wartości spoczynkowej. Maksymalne Ve u osób mewy trenowanych wynosi ok. 80-100 1/min a u osób wy trenowanych ok. 150-160 1/min.
Wentylacja zmienia się progowo:
1 próg wentylacyjny - występujący na początku wysiłku (10-15s)
2 próg wentylacyjny - występuje gwałtowny nieliniowy wzrost ok.. 70% V02 maz
Pojemność dyfuzyjna płuc -jest wprostproporcionalna do powierzchni błony pęcherzykowo - włośniczkowej i odwrotnie proporcjonalna do jej grubości Jest miarą dyfuzyjnego przenikania gazu między pęcherzykami płucnymi a krwią przepływającą przez naczynia włosowate płuc. Informuje nas o wielkości czynnego łożyska naczyń włosowatych w płucach, powierzchni wymiany gazów 1 oporze stawianym przez barierę pęcherzykowo - włośmczkową dla ich dyfuzji. Podczas wysiłków fizycznych DL zwiększa się wraz z obciążeniem aż do obciążeń bliskim maksymalnym. Przyczyną wzrostu Dl podczas wysiłków fizycznych jest zwiększenie powierzchni wymiany gazów między atmosferą pęcherzyków płucnych a krwią przepływającą przez płuca. Szybkość dyfuzji gazów w płucach może ograniczać pochłanianie tlenu w szczególnych warunkach np. przy obniżeniu prężności 02 w powietrzu pęcherzykowym.