Img10283

sce nie siało się wolne. Tylko dziecko, które siedzi po lewej stronie wolnego krzesła może wywołać innego kolegę na to miejsce. Zrozumieliście, na czym polega gra?... W takim razie zaczynam...

ITT] KRYTERIA OCENY

jSnypj O Czy zostałem wywołany do zabawy? Przez kogo?

O Czy ktoś nie brał udziału w grze?

□ Czy ktoś był szczególnie często wywoływany?

CJ Co dla mnie znaczy, jeśli byłem często lub rzadko wywoływany?

G Co podobało mi się szczególnie w tej grze?

G Kiedy była ona dla mnie mało zabawna?

G Znam imiona wszystkich dzieci?

G Czyjego imienia nie znam?

O Czy są dzieci w grupie z takimi samymi imionami?

G Co zdarzyło się, kiedy to imię zostało nazwane?

G Jak się teraz czuję?

j—Tl DOŚWIADCZENIA

tra Zabawa sprawia dzieciom dużo radości, dając możliwość poruszania się.

^Najlepiej nadaje się ona jako rozpoczęcie pewnej jednostki lekcyjnej przez zwrócenie uwagi dzieci na poszczególnych uczestników i całą grupę. Bawiąc się mogą nawiązać kontakt z innymi i zapoznać się z nimi. Podczas gry można ewentualnie zmienić jej warunki. Na przykład wprowadzić regułę, że każde dziecko może tylko raz wywołać tego samego uczestnika, tzn. następnym razem musi się zdecydować na innego; można także zastosować zasadę, że każdemu wolno wybierać tylko dziecko, które jeszcze nie było wywoływane itd.

PUSZCZANIE OCZKA

(stara zabawa dziecięca)

CELE

Dzięki tej zabawie dzieci mogą ćwiczyć swoją spostrzegawczość i zdolność reakcji. Zabawa rozluźnia i sprawia im wiele radości.

Dobór odpowiednich elementów współzawodnictwa oraz proces sprytnego odbierania, zdecydowanego zdobywania i zachowywania miejsca pozwalają na wyrażenie swojej agresji w sposób konstruktywny oraz redukowanie istniejącej w dzieciach wrogości wobec innych.

UCZESTNICY

Dzieci od lat ośmiu. Wielkość grupy jest dowolna.

CZAS TRWANIA

Gra przeznaczona jest na około 15 minut.

/aZD PRZEBIEG GRY

Chciałbym wypróbować z wami grę pt. „Puszczanie oczka”.

I-- Chodzi w niej o odbieranie i zatrzymywanie dla siebie, Musimy utworzyć

krąg krzeseł, odpowiadających połowie liczby dzieci w naszej grupie... Proszę, aby połowa grupy zajęła miejsca na krzesłach, a pozostali stanęli za nimi z tyłu krzeseł...

Teraz dostawię do naszego kręgu krzeseł jeszcze jedno, za którym stanę sam... Jeżeli liczba dzieci jest nieparzysta, jedno z dzieci zajmuje miejsce prowadzącego za dostawionym krzesłem.

Teraz wyjaśnię wam, na czym polega zabawa. Naturalnie nikt ze stojących nie ma ochoty stać ciągle za pustym krzesłem. Dlatego spróbuje on zwabić jedno z dzieci, które siedzą na krzesłach puszczając do niego oczko i tym samym pokazując mu, że je wybrał. Ale nie wolno przy tym mówić. Kiedy tylko dziecko zauważy, że daje mu się znak, błyskawicznie pobiega do odpowiedniego krzesła. Oczywiście osoba stojąca za krzesłem nie będzie chciała dopuścić do tego, aby było ono wolne, dlatego postara się uniemożliwić ucieczkę, szybkim chwytem próbując zatrzymać partnera. Jeśli mu się to uda, to puszczający oczko ma pecha. Będzie musiał spróbować jeszcze raz. Kiedy mu się wreszcie powiedzie i ktoś zajmie jego puste krzesło, wtedy przyj-

29