4 Z. KRASIŃSKI: IRYDION
tagi?1 2 Gdzie westalka3 4, wstępująca w milczeniu z ogniem świętym na schody Kapitolu?5
Gdzie mówce twoi, panowie dusz tysiąców, stojący ponad falami ludu, gwarem poszeptów obwiani i burzą poklasków? Gdzie żołnierze legionów, bezsenni, ogromni, z twarzą spiekła od słońca, ochładzaną znojem, rozjaśnianą połyskami mieczów? Wszyscy zniknęli jedni po drugich — przeszłość ich zagarnęła i jak matka tuli do łona. Nikt ich nie wydrze przeszłości!
Miasto nich podnoszą się nie znane dotąd kształty, ni piękne jak półbogi, ni silne jak olbrzymy tytańskich czasów 3, ale dziwaczne, migające złotem, z wiankami na czole, z pucharami w dłoni, a wśród kwiecia sztylety, a wśród biesiad trucizny, a w ich tańcach konwulsyjne podrzuty — niby to życie bez granic wśród pieśni i jęków, ryku hien i nawoływań gladiatorów. Śmiech z takiej wiosny, umajonej krwią i woniami spiekłych kadzideł! Śmiech z takiego życia! Ono przejściem tylko, ono nic nie utworzy, nic nie zostawi po sobie prócz krzyków kilku i sławy marnego skonania!
Motłoch i cezar — oto jest Rzym cały °.
Ki «•*«■ miuMMlMi -
...... Aniuat iojeu*.
l.ii.i in .-ordę junior iiHMoqu£fi*»«ii» Url« Kt Kurii* amnr rl ranm
tlUlHH. lit. X.
1836.
Karta tytułowa pierwszego wydania „Irydiona
okróciciel (stpol.) — ujarzmiciel. Rzymianie po długich walkach ujarzmili szczepy italskie; trzy wojriy punickie, prowadzone ze zmiennym szczęściem (264—146 p. n. e.), skończyły się podbiciem Kartaginy.
westalka — kapłanka Westy, bogini domowego ogniska. Dawniejsi komentatorzy widzą w tych słowach możliwość aluzji do wiersza Horacego (Pieśni, Ks. III, 30, w. 8—9) o niepożytości rzymskiego imperium.
3 tytańskie czasy — według mitologii grecKiej pierwotne dzieje świata, których bohaterami były upostaciowane groźne siły natury, Tytani.
Zob. Przy piski Autora [3].
Kapitol — jedno z siedmiu wzgórz, na których leży Rzym. Tu wznosiły się najważniejsze świątynie, tu odbywały się uroczystości państwowe.