IMGt80

terapii należy wówczs wypróbowywać zarówno ilość, jak i rodzaj do-starczanych bodźców, kontynuując następnie takie czynności, po których obserwowano wystąpienie pożądanych reakcji.

Ważnym typem bodźców przechodzących przez twór siatkowaty są bodźce przedsionkowe, płynące z siły grawitacji i zmiany położenia naszego ciała (głowy) względem ziemi. Narząd przedsionkowy pomaga w utrzymaniu w ośrodkowym układzie nerwowym stanu równowagi i właściwego poziomu pobudzenia. Odpowiednio dobrane aktywności przedsionkowe mogą stymulować lub uspokajać dziecko. Ułatwiają osiągnięcie stanu pobudzenia najbardziej korzystnego dla procesów uczenia się u danego dziecka.

Cztery fazy zmysłowej rejestracji - najważniejsza funkcja tworu siatkowatego

1.    Sen - faza najbardziej spokojna, odpoczynkowa. Sen jest niezbędny dla przetrwania. Odgrywa także ważną rolę w uczeniu się i zapamiętywaniu. Dzięki odpoczynkowi podczas snu, mózg może intensywnie pracować w innych fazach.

2.    Przebudzenie - gotowość do obioru bodźców, nieco później następuje stan świadomości. Różne typy bodźców mogą wprowadzić mózg w stan przebudzenia; może to być dźwięk budzika, ale także intensywny zapach, zapalenie światła w ciemnym pokoju, przemarznięcie.

Często mózg osób autystycznych, z upośledzeniem umysłowym czy neurologicznymi uszkodzeniami znajduje się w stanie takiej „podprogo-wej” gotowości do pracy. Pierwszym krokiem w terapii jest więc podniesienie pobudzenia mózgu do poziomu umożliwiającego uwagę i uczenie się.

3.    Czujność - faza zainteresowania otoczeniem, gotowości do działania, do słuchania. Tak jakby mózg pytał: „Ciekawe, co się teraz wydarzy?”

4.    Uwaga. Wielu nauczycieli mylnie zakłada, że mózg ich uczniów w chwili rozpoczęcia lekcji jest w tym właśnie stanie. Do niektórych dzieci wystarczy powiedzieć „A teraz proszę uważać!” i wywoła się odpowiednią reakcję, inne wymagają więcej zabiegów, by osiągnąć stan uwagi - aktywnego udziału w klasowych zadaniach, w uczeniu się.

Skupienie uwagi powstaje na skutek interakcji pomiędzy tworem siatkowatym, niższymi strukturami mózgu i ośrodkami kory mózgowej. Uwaga to nie tylko uczestniczenie w bieżącej aktywności, ale także zdolność do zignorowania innych, nieistotnych elementów sytuacji, tego co nie jest

46