<nosób nie uzasadnił dlaczego uważa za konieczne stosowanie środka w postaci zakazu opuszczania kraju i na jakiej podstawie uznał, że w przypadku podejrzanego zachodzi uzasadniona obawa ucieczki. Jeśli chodzi o poręczenie majątkowe to Prokurator ograniczył gę jedynie do stwierdzenia, że kwota tego poręczenia uwzględnia sytuację materialną podejrzanego i charakter popełnionego czynu. Jest to powielenie treści art. 266 § 2 kpk bez odniesienia się do konkretów. Prokurator nic wskazał czym kierował się ustalając wysokość poręczenia na znaczną przecież kwotę 1.000.000 złotych. W tym miejscu wskazać jednak należy, że poręczenie majątkowe zostało wpłacone w takiej wysokości jaka określona została w zażaleniu. Tym samym nieaktualny jest zarzut w części w jakiej obrona twierdzi, ze podejrzany nic posiada zasobów gotówki do uiszczenia określonej w postanowieniu kwoty.
Sąd podziela również przytoczone w uzasadnieniu zażalenia poglądy wyrażone w tym zakresie przez doktrynę oraz orzecznictwo. Nic ma potrzeby ponownego ich przytaczania.
Zdaniem Sądu powołane powyżej uchybienia miały wpływ na treść skarżonego postanowienia o tyle, że uniemożliwiły one kontrolę instancyjną i ocenę czy stosowanie orzeczonych środków jest uzasadnione oraz czym kierował się prowadzący postępowanie stosując poszczególne środki i określając ich zakres.
Sąd nie podzielił pozostałych podniesionych w zażaleniu zarzutów.
W szczególności niezasadny jest zarzut naruszenia treści art. 249 kpk. Prokurator wskazał bowiem na jakich dowodach oparł się przyjmując istnienie przesłanki z art. 249 kpk i Sąd ocenę tę podziela. Zgromadzony materiał dowodowy pozwala na przyjęcie, że istnieje duże prawdopodobieństwo popełnienia przez podejrzanego zarzuconego mu czynu.
Niezasadny jest też zarzut naruszenia prawa do obrony podejrzanego poprzez nieudostępnienie akt postępowania przygotowawczego. Prowadzący postępowanie przygotowawcze ma prawo odmowy udostępnienia akt kierując się dobrem prowadzonego postępowania. Podejrzany ma natomiast prawo złożenia zażalenia na decyzję Prokuratury o zastosowaniu środków zapobiegawczych i w ramach kontroli instancyjnej to Sąd ocenia istnienie bądź brak przesłanki z art. 249 kpk. Tym samym prawo do obrony podejrzanego nic zostało w tym konkretnym przypadku naruszone.
Podnieść też należy, że Sąd w ramach czynności dokonywanych w trakcie postępowania przygotowawczego nie ma prawa zobowiązywania prowadzącego postępowanie do udostępniania akt postępowania przygotowawczego. Również w sytuacji kiedy akta znajdują się w Sądzie w związku z rozpoznaniem zażalenia na decyzję Prokuratora, udostępnienie akt uzależnione jest od wydania zarządzenia przez prowadzącego postępowanie przygotowawcze.