96 6. Obliczenia gwintów
Rys. 6.5. Odkształcenia wynikające z kołowo-symetrycznego ściskania śruby i rozciągania nakrętki
znaczyć wartości promieniowych nacisków pr(z) działających na walec o wysokości równej podziałce gwintu
(6.12)
pr(z) = p(z)—p-tgar.
Założenie skokowej zmiany nacisków (co zwój) upraszcza jedynie sposób rozumowania, gdyż wyniki obliczeń przy tym założeniu są również poprawne dla ciągłej zmiany nacisków.
Odkształcenia promieniowe śruby Ui na średnicy di zgodnie z teorią Lamego określa wzór
(6.13a)
d,(l — vi) _ , , p(z)Pd1(l-v1)tn
a odkształcenia promieniowe nakrętki u2 na średnicy D wzór
v2 +
Dz+D2) Dtg«r
Dz — D
2P-
, (6.14)
gdzie Dz jest zewnętrzną średnicą nakrętki (dla nakrętki sześciokątnej należy przyjąć średnicę równoważną, równą w przybliżeniu rozwartości „pod klucz” S, czyli DZ«1,7D).
W przypadku gdy w śrubie wydrążony jest otwór o średnicy dw odkształcenie Ui oblicza się ze wzoru
Ui
d, j |
f d\ +dl |
2E] 1 |
^ di -dl |
(6.13b)
óp,(Z) = UjtgO;
r
E i
' COptł
(6.15)
gdzie
copi
_ d,(l
p> tg ari
&)p2
Dl
Dl
D2\ D tg2 «r
D2/ 2 P3
to bezwymiarowe współczynniki zależne od średnicy nominalnej i skoku gwintu. Dla gwintu metrycznego, dla którego dj = d- 1,0825P, t„ = = 0,54125P, cr = 300, d = D przy vi = v2 = 0,3 otrzymamy
d h
C0pl = 0,06315 0,06835; wp2 =0,3930 -- .
Łączne przemieszczenia zwojów śruby <3i(z) i nakrętki <32(z) będą równe dl(2) = M2) + atl(2)+dpI<2) =^~ CO! (6.16)
oraz
£■2
gdzie a>i — a)gi+coti+u}pi i fuj = we2+cot2 + cop2 (dla gwintu metrycznego
d h
coi — 0,516+0,05315 -p-, co2 = 0,758+0,393 -jj-).
6.1.5. Rozkład obciążenia w gwincie
Na podstawie wzorów (6.2a), (6.2b), (6.16) i (6.17) równanie (6.3) ma postać
Równanie to można uprościć, wprowadzając pojęcie liniowego obciążenia osiowego q(z) to znaczy obciążenia przypadającego na jednostkę długości złącza. Siłę rozciągającą śrubę lub ściskającą nakrętkę w przekroju z w zależności od liniowego obciążenia osiowego q(z) można wyrazić następująco
Z
Q(2) = $ q(z)dz. (6.19)
0
Całkowite obciążenie działające na śrubę wynosi
N
(6.20)
Q ~ J q(z)dz,
0
a obciążenie działające na jeden zwój jest równe
Qp =
z+p
S q(2)dz.
Z
7 — Połączenia gwintowe