182 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub
Rys. 7.52. Zla.cze obciążone silą P i momentem Ms działającymi w płaszczyźnie
styku
Gdy zaś wspomniane środki ciężkości nie pokrywają się ze sobą, wtedy dla określonej (wg (7.144)) siły N' obliczamy naprężenie a’w
(7.156)
oraz naprężenie aw (wg 7.155)). Warunek wytrzymałości śrub ma postać
Ow — (J w
~r o w
(7.157)
7.6.6. Obliczenie śrub w złączu obciążonym dowolnie zorientowaną siłą P leżącą w płaszczyźnie symetrii styku
Działanie siły P (rys. 7.53) można sprowadzić do siły P„ prostopadłej do powierzchni styku i przyłożonej w środku ciężkości styku (a przy symetrycznie rozmieszczonych śrubach i jednakowo napiętych —• także w środku ciężkości powierzchni przekroju śrub), siły Pt — leżącej w płaszczyźnie styku i momentu M — Pth—Pnl (patrz rys. 7.53f).
Naciski powierzchniowe między elementami łączonymi wynikają z sił zacisku wstępnego, obciążenia normalnego P„ i momentu M. Rozkłady nacisków wywołanych działaniem tych obciążeń przedstawiono na rys. 7.53b, c, d, a naciski wypadkowe na rys. 7.53e. Siła P„ powoduje obciążenie wszystkich śrub, a moment M o kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara (rys. 7.53f) odciąża lewą stronę i dociąża prawą stronę
Rys. 7.53. Złącze obciążone dowolnie zorientowaną siłą P leżącą w płaszczyźnie
symetrii styku
styku. Siła zacisku wstępnego śrub Qw powinna być na tyle duża, aby po przyłożeniu obciążenia zewnętrznego P (po odciążeniu niektórych śrub) — na całej powierzchni styku istniał docisk
Pmin = Pu. —Pw —P«> (7.158)
gdzie p,0=’~ jest naciskiem wywołanym siłą zacisku wstępnego, pN = Fs
= — — zmniejszeniem nacisku na skutek działania siły P„, p.« — —
zmniejszeniem nacisku na lewej i zwiększeniem na prawej stronie styku wywołanym działaniem momentu M, n — liczbą śrub w złączu, F, = ab —
polem powierzchni styku/Ws --wskaźnikiem wytrzymałości po
wierzchni styku, a a, b są wymiarami liniowymi styku prostokątnego. Maksymalne naciski (dla prawej strony styku) powinny spełnić warunek
Pmax Vw' P.V Pm ^ Pdop* (7.159)