Obraz (3)

Czamsra A. i wsp.. Siły reakcji podłoża w chodzie w trakcie fizjoterapii

WSTĘP

Chód jest ruchem (lokomocją) człowieka wykonywanym na przemian w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym. który podlega złożonej koordynacji nerwowo-mięśniowej. Jednym z badań czynnościowych wykonywanych u pacjentów jest ocena chodu [1,2], Ocenia się chód fizjologiczny, a także w warunkach klinicznych [3,4,5,6,7,8], Możliwy jest pomiar wartości parametrów kinematycznych chodu [3,10], Dokonuje się pomiaru wartości składowych sił reakcji podłoża w fazie podparcia pojedynczego i podwójnego. Mierzy się czas i dynamikę zmian sił reakcji podłoża w fazie podparcia pojedynczego, od kontaktu początkowego pięty (Kp) do odepchnięcia (Od). Analizie poddaje się wartości sił reakcji podłoża podczas pierwszego i drugiego podparcia podwójnego, podparcia pojedynczego i symetrię wartości tych parametrów pomiędzy kończynami [11,12,13, 14,15,16,17], Obrażenia lub choroby chrząstki stawów kończyn dolnych mogą zaburzyć chód. Zaburzenia chodu występują szczególnie w fazie podparcia kończyny, kiedy pojawia się ból. Etapowym celem postępowania fizjoterapeutycznego po operacjach powierzchni nośnych chrząstki stawu kolanowego jest przywrócenie chodu. Po operacji odciążą się częściowo operowany staw w okresie kilku tygodni. Przez kilka następnych tygodni dąży się stopniowo do pełnego obciążenia kończyny w warunkach statyki, co odpowiada wartości ciężaru ciała indywidualnie dla każdego pacjenta. W dalszym postępowaniu fizjoterapeutycznym przywraca się chód i doskonali się koordynację nerwowo--mięśniową oraz jego cechy biomechaniczne.

Celem pracy była ocena wartości maksymalnych sił (N) reakcji podłoża składowej pionowej w fazie podparcia podczas chodu u pacjentów poddanych indywidualnie, 10 do 14 tygodniom, postępowania fizjoterapeutycznego, po wybranych operacjach powierzchni nośnej chrząstki stawu kolanowego, w odniesieniu do osób bez obrażeń.

MATERIAŁ ! METODY

W celu odpowiedzi na pytanie, jakie wartości sił reakcji podłoża występują podczas chodu po płaskim podłożu ze średnią prędkością 1,2 m/s, wykonano badania u 58 osób, które podzielono na 4 grupy. Grupa I to pacjentki, grupa II to pacjenci, którzy osiągnęli samodzielny chód po zrealizowaniu indywidualnie. 10 do 14 tygodni, postępowania fizjoterapeutycznego po wybranych operacjach powierzchni nośnych chrząstki stawu kolanowego. Wykonano następujące operacje: plastyka mozaikowa, mikrozłamania, wya|_a.. dzanie po obrażeniach chrząstki III i IV stopnia według klasyfikacji Outerbridge'a. Szczegółowe postępowanie fizjoterapeutyczne przeprowadzone w grupach pacjeniek i pacjentów zostało przedstawione w osobnej publikacji [18] Grupy III i IV to odpowiednio grupa kobiet i mężczyzn bez obrażeń chrząstki stawowej.

Grupa I - pacjentki (n =14), które posiadały średnia wartość wieku x=30,6 lat. SD=10,3, wysokości ciała x=168.6 cm, SD=6,4 i masy ciała x=61,0 kg, SD=9,7.

Grupa II - pacjenci (n = 17), któn/ch średnia wartość wieku wyniosła x=2S.S lat, SD=10,2, wysokości ciała x=182,8 cm, SD=7,4, a także masy ciała x = 84,9 kg, SD = 13,2.

Grupa III to 14 kobiet bez obrażeń chrząstki. Średnia wartość wieku w tej grupie wynosiła x=27,1 lat. SD=10,8, wysokość ciała x=170,3 cm, SD=6,2, masa ciała x=60 kg, SD=8,2.

Grupa IV (n=13) - mężczyzn bez obrażeń chrząstki. W grupie tej średnia wartość wieku wynosiła x =31,3 lat. SD =12,9, wysokość ciała x =176,9 cm, SD = 4,4 i masa ciała x = 78.3 kg, SD = 9,9.

I A. Pomiar sił (N) reakcji podłoża składowej pionowej w statyce

Pomiaru sił (N) reakcji podłoża w grupach pacjentek i pacjentów dokonano w pozycji stania obunóż na platformie mtd-balance, w 2 tygodniu po operacji. Pomiar przeprowadzono tak. aby nie doprowadzić do pełnego obciążenia kończyn operowanych, ponieważ należy zachować warunki gojenia się operowanej tkanki. W tym czasie można stosować tylko częściowe obciążenia operowanych kończyn. Pomiar wartości badanych sił dla każdego pacjenta pozwalał na indywidualne dobranie częściowego obciążenia podczas ćwiczeń w pierwszym etapie postępowania fizjoterapeutycznego. Pozycja wyjściowa-stanie obunóż (Rycina.

1 a). Pacjent rozpoczął stanie na kończynie bez obrażeń. Potem badany miał obciążyć kończynę operowaną w taki sposób, który nie powoduje bólu i utraty stabilności. Kiedy badany osiągnął stanie obunóż rozpoczynano pomiar.

Czas por dy’ /idualr sił 'eakcji Górny za zerową (F nego mie na kilogrs dego pacj Nasię cji podłoż czynie nie przedstaw kończyną akcji pcdł< na n niuto liczeniu n< dla każaet W dru tycznego, operacji, n łcza skład operowane stępowanii chrząstki s

Ryc. 2a.b. F na. 2a). Wyr ta - Rycina Fig. 2a,b. M (2a). After c

Ryc. 1a,b. Pomiar sił reakcji podłoża składowej pionowej w staniu obunóż (1 a). Wynik pomiaru sił (N) reakcji podłoża (1 b)

Fig. 1a,b. Measurement of the ground reaction forces. vertical componentin bipodal stance (la). Readont of ground reaciion force (N) (ib)

3. Pomia

Pomian czas chodu rażeń cbrzz I - pacjentei i tych bez ci chu w stawa Do cnot mtd - bałam wej i lewej na z prograr i anaiizy war poaczas chc

290