Czamara A. i wsp.. Siły reakcji podłoża w chodzie w trakcie fizjoterapii
Czamara A. i wsp.. Siły reakcji podłoża w chodzie w trakcie fizjoterapii
o/nnikiem iczyn dojść; wspćł-i grupach
=dnie (x), ści różnic wyników itów i dla uzyskane 'ch w gru-riału opra-
owej pcd- j azał u pa- j :nie różni-nymi a typowanych dłoża (28-badanymi ;h. W tym przenosili (61-62%). unóż, ma-zbliżone ażda. Jest dzy 9 a 11 a kończy-e wartości nie stwier-:akcii pod-: Tabela 1.
W grupach kooiet i mężczyzn bez obrażeń chrząstki stawowej (grupa Ili i IV) stwierdzono istotny przyrost maksymalnych wartości sił reakcji podłoża składowej pionowej w czasie chodu na przemian kończyną prawą, i lewa, w odniesieniu do stania jednonóż na poziomie p< 0,01 (Tabela 2). Natomiast w badanych grupach podczas chodu ze średnią prędkością 1,2 m/s, osobno dla grupy kobiet i mężczyzn, nie wykazano w fazie podporu istotnych różnic pomiędzy kończynami prawymi a lewymi w zakresie wartości sił reakcji podłoża. Stwierdzone nieistotną asymetrię badanej cechy pomiędzy kończynami prawymi a lewymi, która nie przekroczyła 5%.
U pacjentek i pacjentów (grupy i i II) odnotowano podobny, istotny statystycznie przyrost maksymalnych wartości sił reakcji podłoża składowej pionowej w chodzie na przemian kończyną operowaną i zdrową, w odniesieniu do stania jednonóż na poziomie p<0,01. Porównano także średnie wartości maksymalnych sił (N) reakcji podłoża podporu operowanymi i zdrowymi kończynami dolnymi, osobno grup pacjentek i pacjentów poddanych indywidualnie 10 do 14-tygcdniowemu postępowaniu fizjoterapeutycznemu po operacjach chrząstki stawowej. Podczas chodu po płaskim podłożu ze średnią prędkością 1,2 m/s, nie stwierdzono w fazie podporu istotnych różnic badanej cechy pomiędzy kończynami zdrowymi i operowanymi (Tabela 3). Odnotowano, podobnie jak w grupach bez obrażeń chrząstki, nieistotną asymetrię pomiędzy badanymi cechami kończyn operowanych i nieoperowanych, która nie przekroczyła 5%.
W celu zmniejszenia wpływu na interpretację wyników różnych wartości masy ciała w poszczególnych grupach, przyjęto wartości sił reakcji podłoża (N) w staniu jednonóż jako jeden. Była to indywidualna wartość masy ciała dla każdego badanego.
Określono to mianem współczynnika składowej pionowej sił reakcji podłoża w staniu jednonóż (Tabela 4). Porównano zmiany wartości współczynnika w czasie chodu pa-
Tab. 2. Porównanie wartości sił (N) reakcji podłoża podczas chodu w grupach kontrolnych kobiet i mężczyzn bez obrażeń chrząstki stawowej
Tab. 2. Comparison of ground reaction forces (N) during gaii in the controi groups of man and women without articular cartilage damage
i pacjentek cond srace
Średnie wartości maksymalnych sił reakcji podłoża składowej pionowej (N) | ||||
Grupy III i IV |
Stanie |
Chód po płaskim podłożu (N) |
Średnia prędkość chodu m/s | |
bez obrażeń chrząstki n=27 |
jednonóż (N) |
Kończyna prawa |
Kończyna lewa | |
Kobiety |
X=602.9 |
X=724.9 |
X=760,8 |
X=1,2 |
SD= 78,8 |
SD- 102,5 |
SD- 105.8 |
SD- 0,9 | |
Mężczyźni |
X=784,4 |
X=924,9 |
X=959.6 |
X=1,2 |
SD= 99,2 |
SD= 120,2 |
SD- 126.7 |
SD- 0,08 |
** = P<0,01
Tab. 3. Porównanie wartości sił reakcji podłoża podczas chodu w grupach liii poddanych indywidualnie 10 do 14 tygodniom fizjoterapii po operacji chrząstki
Tab. 3. Comparison of ground reaction forces during gaii in groups I and II. who received physiotherapy after cartilage surgery indi-viddually for 10-14 weeks
Grupy I i II po |
Średnie wartości maksymalnych sił reakcji podłoża składowej pionowej (N) | |||
operacjach chrząstki |
Stanie jednonóż (N) |
Chód po płaskim podłożu (N) |
Prędkość chodu m/s | |
N=31 |
Kończyna operowana |
Kończyna zdrowa | ||
Kobiety grupa I |
X=611,7 SD- 98. 8 |
X=71Q,3 SD- 106,8 |
X=747,5 SD- 103,3 |
co O X u n o m o ^ 00 |
Mężczyźni |
X=351,8 |
X=975.9 |
X=1010 |
X=1,2 |
grupa II |
SD- 132.3 |
SD- 130.3 |
SD- 165.S |
SD- 0,07 |
= P<0.01
295