Obraz (3)

Czamara A. i wsp., Siiy reakcji podłoża w chodzie w trakcie fizjoterapii

część wykresu - kcior czerwony), a tą bez obrażeń chrząstki (prawa część wykresu - koior nieoieski) - Rycina 6b.

Na Rycinie 7 a. b, c, b, przedstawione wyniki pomiaru sił reakcji podłoża składowej pionowej podczas ośmiu kroków mężczyzny (N. W. iat 25, 178 cm, 75 kg) z grupy kontrolnej. Na Rycinie 7 a i b odnotowano wyższe wartości sił reakcji podłoża w fazie propulsji (odepchnięcia), zarówno w kończynach prawych i lewych, w porównaniu do fazy kontaktu początkowego (kontaktu pięty z podłożem). Jest to najczęściej spotykany Z3pis przy umiarkowanych prędkościach chodu.

Na Rycinie 7 c stwierdzono w fazie podporu, zarówno prawej, a następnie lewej kończyny, wyższe wartości sił reakcji podczas kontaktu pięty z podłożem. Wyższa wartość badanej cechy dla prawej kończyny wystąpiła w fazie odepchnięcia - propulsji (Rycina 7d), a dla lewej kończyny w fazie kontaktu piętą (kontaktu początkowego). Wskazuje to na zróżnicowanie wartości sił reakcji podłoża w poszczególnych fazach podporu, co może być cechą osobniczą badanych. Najwyższa wartość sił reakcji podłoża dla czterech kroków prawej kończyny wystąpiła u badanego w fazie pro-pulscji (odepchnięcia) - Rycina 7d. Dla lewej kończyny najwyższa wartość sił reakcji podłoża w fazie podporu została uzyskana podczas kontaktu podłoża piętą (kontaktu początkowego), zgodnie z Ryciną 7c. Do dalszej analizy brano wyniki o najwyższych wartościach sił reakcji podłoża, osobno dla kończyn prawych i osobno dla kończyn lewych, zgodnie z wynikami osiągniętymi na Rycinie 7d i 7c dla tego badanego. Podobną metodykę badań stosowano dla grup po operacjach chrząstki stawowej, a także dla badanych grup bez obrażeń chrząstki stawowej.

II. Wyznaczenie współczynnika sił reakcji podłoża składowej pionowej

W celu zmniejszenia wpływu na wynik różnych wartości masy ciała, przyjęto wartość sił reakcji podłoża stania jednonóż jako jeden, co odpowiadało dla każdego badanego wartości masy ciała. Określone to współczynnikiem zmian sił reakcji podłoża składowej pionowej kończyn dolnych w sianiu jednenóż. Porównano zmiany wartości współczynnika w czasie chodu w grupach pacjentów i grupach kontrolnych zdrowych osób.

lii. Dla potrzeb statystycznych obliczono średnie (x), odchylenia standardowe (SD) oraz poziom istotności różnic dla grup zależnych w przypadku porównania wyników w kończynach operowanych do żarowych pacjentów i dla grup niezależnych, kiedy porównywano wyniki uzyskane u pacjentów w odniesieniu do wyników osiągniętych w grupach kontrolnych zdrowych osób (p). Całość materiału opracowano programem statystycznym Statistica 6,0.

WYNIKI

Pomiar sił (N) reakcji podłoża składowej pionowej podczas stania obunóż w 2 tygodniu po operacji, wykazał u pacjentek i pacjentów (grupy liii) istotne statystycznie różnice badanej cechy pomiędzy kończynami operowanymi a tymi bez obrażeń chrząstki. W grupach osób operowanych odnotowano istotnie niższe wartości sił reakcji podłoża (28-29%), a tym samym istotną asymetrię pomiędzy badanymi cechami kończyn operowanych i nieoperowanych. W tym czasie, podczas stania obunóż. badani znacząco przenosili większość obciążenia na kończyny nieoperowane (61-62%). Osoby bez obrażeń kończyn, podczas stania obunóż, mają wartości sił reakcji podłoża składowej pionowej zbliżone do siebie i stanowią po około 50% obciążenia każda. Jest to stan równowagi chwiejnej. Indywidualnie, pomiędzy 9 a 11 tygodniem, pacjenci uzyskali stanie jednonóż na kończynach operowanych, co odpowiadało indywidualnie wartości masy ciała dla każdego pacjenta. W tym czasie nie stwierdzono istotnych różnic mierzonych wartości sił reakcji podłoża pomiędzy badanymi kończynami, co ilustruje Tabela 1.

W c stawowi s/maint w czasii niesieni la 2). U'c nią pręc nie wyk kończyr cii podł chy po

nr7o l<rn

f,, _^r\i ^

U p debny, ści sił przemi; stania średni*²

lab. 2. ki stawc Tab. 2. ćamagt

Tab. 3. terapii Tab. 3. /iddua

Tab. 1. Obciążenie kończyn operowanych w staniu obunóż w I etapie i podczas stania jednonóż w II etapie fizjoterapii u pacjentek i pacjentów wyrażone w wartościach bezwzględnych (N)

Tab. 1. Weight-bearing on the operated lims in bipodal stance in the first stage. and during monopodai stance in the second stage of physiotherapy in małe and female patients, expressed in absolute values (N)

Średnie ^: n = 31 j i odchylenia standardowe	Obciążenie w 2 tygodniu I etapu fizjoterapii - stanie obunóż		Obciążenie indywidualnie 8-11 tydzień II etapu fizjoterapii -stanie jednonóż
	Kończyna operowana (N)	Kończyna bez ^:obrażeń !(N)	Kończyna operowana (N)	Kończyna bez obrażeń ■ (N)
Grupa
I pacjentki X	176,5 **	434,7	612,0	611,7
i SD	50,4	I ■ 57,3	97.0	^! 98,7
Grupa				I
II pacjenci i X	248,0 **	602,0	860,0	861,2
. SD	70,8	i 87,2	112,8	: 115,8

** = P<0.01

2S4