DSC04046

CnmwaA mmip,. Sity reakcji oodtotn » chodzie w trakcie fizjolarapiII

część wykresu - kolor czerwony), a tą bez obrażeń chrząstki (prawa część wykresu - kolor niebieski) - Rycina 6b.

Na Rycinie 7 a. b. c, d. przedstawiono wyniki pomiaru sil reakcji podłoża składowej pionowej podczas ośmiu kroków mężczyzny (N. W. lat 25,178 cm, 75 kg) z grupy kontrolnej. Na Rycinie 7 a i b odnotowano wyższe wartości sił reakcji podłoża w fazie propulsjl (odepchnięcia), zarówno w kończynach prawych i lewych, w porównaniu do fazy kontaktu początkowego (kontaktu pięty z podłożem). Jest to najczęściej spotykany zapis przy umiarkowanych prędkościach chodu.

Na Rycinie 7 c stwierdzono w fazie podporu, zarówno prawej, a następnie lewej kończyny, wyższe wartości sił reakcji podczas kontaktu pięty z podłożem. Wyższa wartość badanej cechy dla prawej kończyny wystąpiła w fazie odepchnięcia - propulsji (Rycina 7d), a dla lewej kończyny w fazie kontaktu piętą (kontaktu początkowego). Wskazuje to na zróżnicowanie wartości sił reakcji podłoża w poszczególnych fazach podporu, co może być cechą osobniczą badanych. Najwyższa wartość sił reakcji podłoża dla czterech kroków prawej kończyny wystąpiła u badanego w fazie pro-pulscji (odepchnięcia) - Rycina 7d. Dla lewej kończyny najwyższa wartość sił reakcji podłoża w fazie podporu została uzyskana podczas kontaktu podłoża piętą (kontaktu początkowego), zgodnie z Ryciną 7c. Do dalszej analizy brano wyniki o najwyższych wartościach sił reakcji podłoża, osobno dla kończyn prawych i osobno dla kończyn lewych, zgodnie z wynikami osiągniętymi na Rycinie 7d i 7c dla tego badanego. Podobną metodykę badań stosowano dla grup po operacjach chrząstki stawowej, a także dla badanych grup bez obrażeń chrząstki stawowej.

II. Wyznaczenie współczynnika sH reakcji podłoża składowej pionowej

W celu zmniejszenia wpływu na wynik różnych wartości masy ciała, przyjęto wartość sił reakcji podłoża stania jednonóż jako jeden, co odpowiadało dla każdego badanego wartości masy ciała. Określono to współczynnikiem zmian sił reakcji podłoża składowej pionowej kończyn dolnych w staniu jednonóż. Porównano zmiany wartości współczynnika w czasie chodu w grupach pacjentów i grupach kontrolnych zdrowych osób.

Dla potrzeb statystycznych obliczono średnie (x), odchylenia standardowe (SD) oraz poziom istotności różnic dla grup zależnych w przypadku porównania wyników w kończynach operowanych do zdrowych pacjentów i dla grup niezależnych, kiedy porównywano wyniki uzyskane u pacjentów w odniesieniu do wyników osiągniętych w grupach kontrolnych zdrowych osób (p). Całość materiału opracowano programem statystycznym Statistica 6,0.

WYNIKI

Pomiar sił (N) reakcji podłoża składowej pionowej podczas stania obunóż w 2 tygodniu po operacji, wykazał u pacjentek i pacjentów (grupy I i II) istotne statystycznie różnice badanej cechy pomiędzy kończynami operowanymi a tymi bez obrażeń chrząstki. W grupach osób operowanych odnotowano istotnie niższe wartości sił reakcji podłoża (28-29%), a tym samym istotną asymetrię pomiędzy badanymi cechami kończyn operowanych i nieoperowanych. W tym czasie, podczas stania obunóż, badani znacząco przenosili większość obciążenia na kończyny nieoperowane (61-62%). Osoby bez obrażeń kończyn, podczas stania obunóż, mają wartości sił reakcji podłoża składowej pionowej zbliżone do siebie i stanowią po około 50% obciążenia każda. Jest to stan równowagi chwiejnej, indywidualnie, pomiędzy 9 a 11 tygodniem, pacjenci uzyskali stanie jednonóż na kończynach operowanych, co odpowiadało indywidualnie wartości masy ciała dla każdego pacjenta. W tym czasie nie stwierdzono istotnych różnic mierzonych wartości sił reakcji podłoża pomiędzy badanymi kończynami, co ilustruje Tabela 1.

Tab. 1. Obciążenie kończyn operowanych w staniu obunóż w I etapie i podczas stania jednonóż w li etapie fizjoterapii u pacjentek i pacjentów wyrażone w wartościach bezwzględnych (N)

Tab. 1. Weighł-bearing on łhe operated lims in bipodal stance in the first stage, and during monopodal stance in the second stage of physiotherapy in małe and female patients, expressed In absolute values (N)

n = 31	Średnie i odchylenia standardowe	Obciążenie w 2 tygodniu I etapu fizjoterapii - stanie obunóż		Obciążenie indywidualnie 8-11 tydzień II etapu fizjoterapii -stanie jednonóż
		Kończyna operowana (N)	Kończyna bez obrażeń (N)	Kończyna operowana (N)	Kończyna bez obrażeń (N)
Grupa I pacjentki	X	176,5 **	434,7	612,0	611,7
	SD	50.4	57,3	97.0	98,7
Grupa II pacjenci	X	248,0 **	602,0	860,0	861,2
	SD	70.8	87,2	112,8	115,8

*' = p<0.01

94