49794 Obraz (3)

Czamara A. i wsp.. Siły reakcji podłoża w chodzie w trakcie fizjoterapii

Czamara A. i wsp.. Siły reakcji podłoża w chodzie w trakcie fizjoterapii

Dretację

WNIOSKI

1.    Przeprowadzenie dziesięciu do czternastu tygodni własnego postępowania fizjoterapeutycznego po operacji chrząstki przywróciło pacjentom chód.

2.    Wartości maksymalnych sił reakcji podłoża składowej pionowej podczas chodu w fazie podporu operowanymi kończynami zostały zbliżone do wyników kończyn zdrowych.

3.    Wartość współczynnika składowej pionowej siły reakcji podłoża w grupach pacjentów podczas chodu zostały zbliżone do wyników grup kontrolnych bez obrażeń chrząstki i osiągnęły wartość około 20% wyższą od masy ciała.

4.    W grupach operowanych osób stwierdzono nieistotną asymetrię wartości sił reakcji podłoża w chodzie pomiędzy kończynami operowanymi a nieoperowanymi. Asymetria ta nie przekroczyła 5 %. Podobną wartość asymetrii wykazano w grupach kontrolnych bez obrażeń chrząstki.

siągnię-troinych erapeu-? prawi-ćwiczy-bciąże-i tensc-Stoso-3 zwrot-ci cdru-ządami 3, tram-ym, na-naukę, 'rzepro-na ada-:jentćw,

i

óry po-ich po-:ześniei cji [19]. o wania Jystan-t inten-cnodu ■owa na srdzają lu, wy-■u cho-Ważne rucho-ażenia równej iści ży-ia biur-] zaku-w oto-także jotera-

peuty. Pacjent pokonuje większy dysians bez przerw, ponieważ czuje się dobrze. Ból z przeciążenia występuje z spóźnieniem. Potwierdza to najczęściej wywiad z pacjen-ten. Ważna jest edukacja pacjenta. Należy tłumaczyć pacjentowi skutki niekontroiowanych obciążeń w tak różnych warunkach. Kolejnym zagadnieniem jest chodzenie po schc-cach. W większości przypadków czas 10 do 14 tygodni po operacji nie wystarcza na przywrócenie symetrycznych obciążeń podczas zejścia pc schodach. Przywróceniu tej funkcji towarzyszą znacznie większe siły reakcji podłoża i potrzebne jest wydłużenie czasu fizjoterapii do III etapu postępowania fizjoterapeutycznego [24], Należy kontynuować csisze etapy fizjoterapii oparte na indywidualnej kontroli obciążeń. Przywrócenie dynamicznych form aktywności fizycznej, takich jak: bieg, skoki, a także zmiany kierunku ruchu w czasie biegu, wymaga kontynuacji III i IV etapu postępowania fizjoterapeutycznego. W praktyce wymaga to przeprowadzenia 7 do 12 miesięcy postępowania fizjoterapeutycznego od operacji.

PIŚMIENNICTWO

1.    Dega W, Senger A. Ortopedia i rehabilitacja, PZWL 1996: 83-90.

2.    Bober T. Biomechanika chodu i biegu. Studia i materiały AWF we Wrocławiu, 1385: 5-39.

3.    Perry J. Gaił anaiysis: normal and pathological function. Therofare (NJ). Slack. Inc, 1992.

4.    Devita P, Hortobagyi T, Barier J. Gait biomechanics are not normal after anterior cruciate ligament reconstruction and accele-rated rehabiiiiation. Med & Science in Sports & Exercise 1998; 30 (10): 1481-1488.

5.    Ishii Y, Terajima K. Koga Y, Takahashi HE, Bechioid JE. Gustilc RB. Gait anaiysis after toial knee arthroplasty. Comparsion of posterior cruciate retention and substitution. Jur Ortop Sci 1998: 3(6): 310-7.

6.    Nowotny J, Czupryna K, Pietruszewski J. Mateja M. Niektóre możliwości łagodzenia chodu u dzieci usprawnianych z powodu porażenia móżgowego w świetle badań baropedograficznych. Fizjoterapia Poiska 2003; 3, 3: 217-223.

7.    Janiszewski M. Rechcińska-Rosiak B. Błaszczyk-Suszyńska; Chód. Część I - Analiza biomechaniki chodu w rehabilitacji. Fizjoterapia Polska 2002; 2. 4: 311-318.

8.    Frontiera WR, Dawson DM, S!ovik DM. Exercise In Rehabiiitation Medicine; Humań Kinetics 1999: 23-39.

9.    Oberg T, Karsznia A, Oberg K. Basic gait parameters: Reference data for normal subjects, 10 -79 years of age. Journal of Re-hab. Research and Deve!op 1993; 30: 210-223.

10.    Enoka R. Walking and running in. Neuromechanics of human movement. 3rd ed. Humań Kinematics 2002.

11.    Stacoff A, Diezi Ch, Luder G, Stussi E. Kramers-de Quen/ain J Ground reaction forces on stairs: effects of stair inclination and age. Gait & Posturę 2005; 21,1: 24-38.

12.    Oatis CA. Kinesiology. Lippincott Williams & Wiikins 2004: 853-877.

13.    Stergiou N. lnnovative Analyses of Human Movement. Human Kinetics 2004.

14.    Winter DA. Human balance and posturę control during stsnaing and walking. Gait and Posturę 1995; 3: 193 -214.

15.    Nadeau S. et al. Gait study of patients with patellofemóral pain syndrome. Gait and Posturę 1997; 5: 21-27.

16.    Bober T, Dziuba A, Kebel J, Szpala A. Ilościowa ocena kształtu przebiegu siła-czas fazy podporu w chodzie. Materiały Ogólnopolskiej Konferencji AWF Gdańsk, 1998: 53-57.

17.    Dworak LB, Mączyński J, Szamański R. Wojtkowiak T. Monografie AWF Poznań 1989; 328: 5-15.

18.    Czamara A. Fizjoterapia po operacjach chrząstki stawu kolanowego. Fizjoterapia Poiska 2003; 3, 4: 401-411.

19.    Trzaska T. Rehabilitacja po przeszczepach chrząstki stawowej kolana. Ortopedia Traumatoiogia Rehabilitacja 2001; 3, 2: 257-259.

20.    Trzaska T, Czarnota J, Chrempinski A. Patologia chrząstki stawowej kolana w obrazie artroskopowym. Kolano 1989; 1: 44-46.

21.    Król R. Zastosowanie interpozycji własnej powięzi w leczeniu rozległych ubytków chrząstki stawu kolanowego w obrazie badań doświadczalnych i klinicznych: Rozprawa habilitacyjna. Pomorska Akademia Medyczna w Szczecinie, PAM, 1992.

22.    Król R, Barcew-Wiszniewska B. Ocena morfologii tkanki utworzonej w powięzi szerokiej uda. wszczepionej w miejsce ubytku chrząstki stawu kolanowego cwiec w warunkach działania na nia czynnego ruchu i nacisku. Chir Narz Ruchu 1991; 56(4/6); 129-133.

23.    Król R, Stopa M. Mechaniczne właściwości tkanek powstających na podłożu wszczepionej powięzi szerokiej uda w miejsce ubytku chrząstki stawu kolanowego (badania doświadczalne). Chir Narz Ruchu 1992: 57(1/3): 216-219.

24.    Czamara A, Widuchowski J, Widuchowski W. Bugajski A. Zmiany sił reakcji podłoża kończyn dolnych podczas wejścia i zejścia po schodach u pacjentów poddanych fizjoterapii po operacjach chrząstki stawu kolanowego. Fizjoterapia Polska 2004: 4, 4: 337-344.

297