43029 Obraz (3)

Czamara A. i wsp.. Siły reakcji podłoża w chodzie w trakcie fizjoterapii

Czamara A. i wsp.. Siły reakcji podłoża w chodzie w trakcie fizjoterapii

o/nnikiem iczyn dojść; wspćł-i grupach

=dnie (x), ści różnic wyników itów i dla uzyskane 'ch w gru-riału opra-

owej pcd- j azał u pa- j :nie różni-nymi a typowanych dłoża (28-badanymi ;h. W tym przenosili (61-62%). unóż, ma-zbliżone ażda. Jest dzy 9 a 11 a kończy-e wartości nie stwier-:akcii pod-: Tabela 1.

W grupach kooiet i mężczyzn bez obrażeń chrząstki stawowej (grupa Ili i IV) stwierdzono istotny przyrost maksymalnych wartości sił reakcji podłoża składowej pionowej w czasie chodu na przemian kończyną prawą, i lewa, w odniesieniu do stania jednonóż na poziomie p< 0,01 (Tabela 2). Natomiast w badanych grupach podczas chodu ze średnią prędkością 1,2 m/s, osobno dla grupy kobiet i mężczyzn, nie wykazano w fazie podporu istotnych różnic pomiędzy kończynami prawymi a lewymi w zakresie wartości sił reakcji podłoża. Stwierdzone nieistotną asymetrię badanej cechy pomiędzy kończynami prawymi a lewymi, która nie przekroczyła 5%.

U pacjentek i pacjentów (grupy i i II) odnotowano podobny, istotny statystycznie przyrost maksymalnych wartości sił reakcji podłoża składowej pionowej w chodzie na przemian kończyną operowaną i zdrową, w odniesieniu do stania jednonóż na poziomie p<0,01. Porównano także średnie wartości maksymalnych sił (N) reakcji podłoża podporu operowanymi i zdrowymi kończynami dolnymi, osobno grup pacjentek i pacjentów poddanych indywidualnie 10 do 14-tygcdniowemu postępowaniu fizjoterapeutycznemu po operacjach chrząstki stawowej. Podczas chodu po płaskim podłożu ze średnią prędkością 1,2 m/s, nie stwierdzono w fazie podporu istotnych różnic badanej cechy pomiędzy kończynami zdrowymi i operowanymi (Tabela 3). Odnotowano, podobnie jak w grupach bez obrażeń chrząstki, nieistotną asymetrię pomiędzy badanymi cechami kończyn operowanych i nieoperowanych, która nie przekroczyła 5%.

W celu zmniejszenia wpływu na interpretację wyników różnych wartości masy ciała w poszczególnych grupach, przyjęto wartości sił reakcji podłoża (N) w staniu jednonóż jako jeden. Była to indywidualna wartość masy ciała dla każdego badanego.

Określono to mianem współczynnika składowej pionowej sił reakcji podłoża w staniu jednonóż (Tabela 4). Porównano zmiany wartości współczynnika w czasie chodu pa-

Tab. 2. Porównanie wartości sił (N) reakcji podłoża podczas chodu w grupach kontrolnych kobiet i mężczyzn bez obrażeń chrząstki stawowej

Tab. 2. Comparison of ground reaction forces (N) during gaii in the controi groups of man and women without articular cartilage damage

i pacjentek cond srace

	Średnie wartości maksymalnych sił reakcji podłoża składowej pionowej (N)
Grupy III i IV	Stanie	Chód po płaskim podłożu (N)		Średnia prędkość chodu m/s
bez obrażeń chrząstki n=27	jednonóż (N)	Kończyna prawa	Kończyna lewa
Kobiety	X=602.9	X=724.9	X=760,8	X=1,2
	SD= 78,8	SD- 102,5	SD- 105.8	SD- 0,9
Mężczyźni	X=784,4	X=924,9	X=959.6	X=1,2
	SD= 99,2	SD= 120,2	SD- 126.7	SD- 0,08

** = P<0,01

Tab. 3. Porównanie wartości sił reakcji podłoża podczas chodu w grupach liii poddanych indywidualnie 10 do 14 tygodniom fizjoterapii po operacji chrząstki

Tab. 3. Comparison of ground reaction forces during gaii in groups I and II. who received physiotherapy after cartilage surgery indi-viddually for 10-14 weeks

Grupy I i II po	Średnie wartości maksymalnych sił reakcji podłoża składowej pionowej (N)
operacjach chrząstki	Stanie jednonóż (N)	Chód po płaskim podłożu (N)		Prędkość chodu m/s
N=31		Kończyna operowana	Kończyna zdrowa
Kobiety grupa I	X=611,7 SD- 98. 8	X=71Q,3 SD- 106,8	X=747,5 SD- 103,3	co O X u n o m o ^ 00
Mężczyźni	X=351,8	X=975.9	X=1010	X=1,2
grupa II	SD- 132.3	SD- 130.3	SD- 165.S	SD- 0,07

= P<0.01

295