Podręcznik Zaręby9

narodowe Towarzystwo Ekoturystyczne)²¹. Jest to międzynarodowa organizacja pozarządowa, z siedzibą w Bennington (Vermont, USA), założona w 1991 r. Osoby zrzeszone w organizacji reprezentują 35 różnych specjalności zawodowych i naukowych, takich jak: ekonomia, planowanie i rozwój przestrzenny, marketing społeczny, ekologia, socjologia, antropologia, etnografia, biologia. Głównym celem funkcjonowania TIES jest tworzenie warunków do wymiany informacji i doświadczeń związanych z zieloną turystyką między specjalistami z branży turystycznej a osobami zajmującymi się ochroną przyrody. Stowarzyszenie Ekoturystyczne pragnie jednoczyć i koordynować współpracę m.in. turoperatorów, organizacji ekologicznych rządowych i pozarządowych, administracji obszarów chronionych, lokalnych społeczności, przedstawicieli władzy, dziennikarzy, turystów w celu prawidłowego realizowania ekoturys-tycznych strategii i projektów na całym świecie. To, czy zielona turystyka będzie narzędziem ochrony przyrody, czy też stanie się kolejnym przemysłem niszczącym środowisko przyrodnicze, będzie zależało od umiejętności i chęci współpracy tych różnych środowisk społecznych [242, s. 200-201]. Do statutowych zadań organizacji należą przede wszystkim:

•    definiowanie i systematyka pojęć z zakresu ekoturystyki;

•    tworzenie bazy danych statystycznych o ekoturystyce (o wielkości i cechach rynku ekoturystycznego, profilu ekoturystów itp.) przez budowanie sieci ośrodków zbierania danych w różnych krajach;

•    formułowanie wskazówek i zasad właściwego zarządzania ekoturystyką dla rządów, organizacji pozarządowych i prywatnych przedsiębiorców, propagowanie etyki w ekoturystyce, zarówno wśród organizatorów, jak i uczestników podróży;

•    przy współpracy ze środowiskiem naukowym i akademickim, organizacjami pozarządowymi oraz turoperatorami - prowadzenie badań wpływu turystyki na środowisko naturalne, opracowywanie wskaźników chłonności i pojemności turystycznej dla różnych obszarów, budowanie modeli analizy i wyceny ekonomicznej przedsięwzięć ekoturystycznych;

•    rozwijanie i promowanie modelowych projektów ekoturystycznych;

•    wspieranie merytoryczne i finansowe oraz promocja regionów, dla których zielona turystyka stanowi najważniejsze narzędzie ochrony bezcennych zasobów naturalnych i kulturowych, a jednocześnie jest podstawowym stymulatorem rozwoju społeczno-ekonomicznego;

•    pełnienie roli lidera i koordynatora w regionalnych planach rozwoju ekoturystyki, szczególnie w regionach i krajach, które odczuwają skutki przeciążenia ruchem turystycznym, w tym eko- lub pseudoekoturystycznym, takich jak: Kenia, Nepal, Peru lub Antarktyka;

•    publikowanie serii artykułów i dokumentów o celach i zasadach zielonej turystyki, praktycznych przewodników i podręczników dla biur podróży, właścicieli bazy noclegowej, opracowań i książek prezentujących przykłady realizacji projektów ekoturystycznych na całym świecie;

²¹ Zob. The International Ecotourism Society-vvww.ecotourism.org.

155