SDC10489

została najstarsza kosmogonia na terenie ośrodka kapłańskiego w Heliopolis.

\_Jje o I ogla heiioo oULi    tłumaczyła

powstanie świata w sposób następujący: z pro oceanu, który nazwano Imieniem N u n. wyłonił się na wzgórzu w Heliopolis najstarszy pro bóg imieniem Atum; powstał on sam z siebie Kiedy jednak w okresie Starego Państwa poczqł się rozpowszechniać kult boga słońca R a. kolegium kapłańskie w Heliopolis zadecydowało: Atum i Ra tą jednq i tq samq osobq. a ojcem bogów był po prostu Atu m--R a, którego mioł symbolizować święty kamień benben. Lokalny ten fetysz w kształcie słupa — być mole prototyp obelisku — mioł w Heliopolis oznoczoć miejsce narodzin pro boga. Atum-Ra przez somozoptodnie-nie wypluł _t S z u_% boga świetlanej atmosfery, oraz _tTef n u t, boginię wilgoci I ciemnych otchłani pod-ziemnych* Szu ) Tefnut zrodzili boga ziemi imieniem fOtb i boginię niebo rwonq huL któro to poro wydało no świat dwóch synów, o takie dwie córki: Ozyrysa i Seto oraz Izydf i Neftydę. W ten sposób powstało Wielka Enneada (Dziewiątko) bogów heliopolłtońskich. do których pól* niej przyłączył się syn Ozyrysa oraz irydy - Morus, najpopularniejsze bóstwo dawnego Egiptu.

Ale obok Wielkiej Dziewiątki hełiopolitońskich bogów mamy do czynienia z inną* tzw. Małą Enne* adą helłopolłtońską; do niej kapłani w pierwszym rzędzie zaliczali Morusa, Toto. boginie prawdy Imieniem M o o t — postać kobiecą te strusim piórem we włosach — I boga z głową szakala: Anubisa, któremu póinlej przypadły wolne funkcje w Sądzie Ozyrysa, jako patronowi mumifikocji. Mistyczna cyfro 9 posiada w całej rełłgłi Egiptu bardzo doniosłe zna* czenłe. mimo le np. w Teboch Świętą enneodę stano-

92