skanuj14

wpływ na kształtowanie się typów osobowości mają trzy kręgi społeczne: krąg wychowawczy, pracy i rówieśniczy.

40. Dezindustrializac/a.

Industrializacją nazywamy przechodzenie społeczeństwa od gospodarki opartej na rolnictwie do gospodarki opierającej się na przemyśle. Jest procesem społecznym, który powoduje nie tylko szybkie zwiększanie udziału przemysłu, wielkoprzemysłowej techniki i wzrost liczby robotników w gospodarce, ale wywołuje także określone procesy polityczne, kulturowe, ekologiczne, np. katastrofalną degradację środowiska naturalnego.

W efekcie uprzemysłowienia powstaje społeczeństwo cywilizacji industrialnej, z charakterystycznymi wzorami myślenia i wzorami zachowań. Wzorami, które tracą na znaczeniu w społeczeństwie postindustrialnym. Dominujący bowiem sposób myślenia w społeczeństwie industrialnym, oparty na nierozerwalnym cyklu „masowa produkcja - masowa konsumpcja”, zastąpiony zostaje nową logiką „nowoczesna technologia - usługi”. Stanowiące dotychczas główny napęd ekonomiczny racjonalizacja i korzyści skali ustępują miejsca zdolnościom innowacyjnym w sferze techniki oraz innowacjom w kontaktach z klientami. Kurczą się tradycyjne gałęzie przemysłu, spada zatrudnienie robotników i to właśnie nazywane jest dezindustrializacją.

41.Dezorganizacja społeczna (patologie).

Dezorganizacją społeczną nazywamy rozkład istniejącego systemu więzi społecznych, gwarantujących spójność i funkcjonalność w danym społeczeństwie układu wzorów działania jednostek i instytucji, środków kontroli społecznej, ról społecznych i systemów wartości zapewniających współżycie członkom tego społeczeństwa. Dezorganizacja społeczeństwa jest to stan, w którym zachowania i działalność poszczególnych jednostek i grup społecznych są niezgodne z ustalonymi normami społecznymi. Odchodzenie od obowiązujących norm i zbaczanie z wyznaczonej i akceptowanej społecznie drogi określone jest mianem patologio społecznej. Na patologię społeczna składają się wszystkie te zjawiska i procesy, które oceniane są jako złe lub społecznie szkodliwe oraz wykraczają poza ustalone normy społeczne.

>    Alkoholizm

W społeczeństwie polskim na plan pierwszy wysuwa się alkoholizm, pomimo bowiem walki z ta sferą patologii następuje wzrost spożycia alkoholu. Społeczne skutki tej dziedziny patologii ujawniają się we wzroście przestępczości, w rozkładzie pożycia rodzinnego i współżycia społecznego, odrzucania obowiązujących norm i wzorów społecznych w

r

demoralizacji dzieci i młodzieży. Środki zaradcze stosowane przez różne instytucje są rozliczne, ale jak dotąd niewystarczające, skoro ilość i wartość sprzedawanego alkoholu systematycznie wzrasta.

>    Narkomania

Inną uciążliwą sferą patologii społecznej jest narkomania i lekozależność. W społeczeństwie polskim narkomania ujawniła się w latach sześćdziesiątych, jednakże w drugiej połowie lat osiemdziesiątych stała się ona problemem społecznym, ze względu na wzrastającą liczbę narkomanów i zmiany sposobu produkcji narkotyków. Obecnie ponad 90% narkomanów jest uzależnionych od odpadów uzyskiwanych z nielegalnej produkcji preparatów ze słomy makowej i mleczka makowego.

>    Nikotynizm

Kolejną sfera patologii społecznej stanowi nikotynizm. O rozmiarach klęski społecznej nikotynizmu świadczy liczba spalonych papierosów na jednego statystycznego mieszkańca kraju. Jeżeli do niedawna światową czołówkę w tej dziedzinie stanowili Amerykanie, Japończycy i Kanadyjczycy, to obecnie na pierwsze miejsce w świecie wysunęli się Polacy.

>    Przestępstwa gospodarcze

Inny uciążliwy przejaw patologii, rozpatrywany z punktu widzenia interesów społeczeństwa i państwa, stanowią przestępstwa gospodarcze. Utarło się przekonanie, że wszelkie formy przestępczości gospodarczej należy rozpatrywać w kategoriach strat, jakie ponosi przedsiębiorstwo oraz państwo. Rzadko rozpatruje się przestępczość z punktu widzenia jego