54
Odpowiada to stanowi zjonizowanego atomu wodoru. O prawdopodobieństwie przejścia decyduje czynnik |F(0)|2 zwany czynnikiem Som-merfelda
/ R V2
Aby otrzymać współczynnik absorpcji uwzględniający oddziaływanie elektron—dziura, należy pomnożyć współczynnik absorpcji wynikający z teorii jednoelektronowej aj przez |F(0)|2
«.-k = «^(0)l2. (5.12)
Prowadzi to do istotnych zmian widma absorpcji dla fotonów
o energii hco > Eg (porównaj rys. 23 a i rys. 9).
Dla przejść skośnych przy uwzględnieniu stanów nie związanych elektronu i dziury (w wyrażeniu (5.10) Eg zastępujemy przez Fffi)
a~~(hco-Egl±Ep)tl2 dla hco > Egh (5.13)
a~j^(hco-Egi±Ep)2 dla hco»Egl, (5.14)
(± oznacza proces z absorpcją (+) lub emisją (—) fononu).
Dotychczas były rozpatrywane kryształy idealne, w których uwzględniano jedynie istnienie fononów. W rzeczywistości takie kryształy nie występują — zawsze mamy do czynienia z pewną liczbą defektów. Kontrolowane wprowadzanie defektów jest podstawą zastosowań praktycznych półprzewodników. Ze względu na właściwości optyczne najważniejsze są następujące typy defektów:
— obcy atom (domieszka) w węźle sieci CA (atom C na miejscu atomu A),
— brak atomu w węźle sieci (luka, wakansja) VA,
— defekt antystrukturalny — zamiana miejscami atomów tworzących sieć krystaliczną A <—» B,
— atom w pozycji międzywęzłowej IA.
Defekty te noszą nazwę punktowych, w odróżnieniu od defektów liniowych, np. dyslokacji. Zespoły defektów punktowych nazywamy kompleksami.
Luki i defekty antystrukturalne noszą nazwę samoistnych lub naturalnych, ponieważ nie wymagają obecności obcych atomów. Są w związku z tym trudniejsze do wykrycia od defektów spowodowanych obcymi atomami.
Większość defektów jest aktywna elektrycznie, np. donory dostarczają do kryształu swobodne elektrony, a akceptory swobodne dziury. Przykładem takich defektów w krzemie są atomy podstawieniowe grupy V arsenu (As) i antymonu (Sb) lub atomy typu Na, Li w pozycjach międzywęzłowych jako donory; atomy podstawieniowe z grupy III, jak B, Al, Ga, In, jako akceptory.
Defekty zaburzają symetrię kryształu i są źródłem szybko znikającego potencjału I/(r). Można w przybliżeniu przyjąć, że potencjał ten jest sferycznie symetryczny. Równanie Schródingera zapiszemy w postaci
-!^V2'P + (V+U)'P = E*P, (6.1)