str106 107 (3)

SI. Krowiak podwinięty (Paxil-lus invoIutus). Często nazywany bywa olszówkę. Rośnie w dużych ilościach od lipca do października, szczególnie w lasach liściastych i zagajnikach. Kapelusz barwy brunatnej, wklęśnięty w środku brzegi podwinięte. W miejscach uszkodzenia owocniką występuję ciemniejsze plamy. Młode formy maję brzegi kapelusza pokryte jasnym puszkiem, co znacznie ułatwia rozpoznanie tego gatunku. Jadalne sę jedynie młode osobniki. Zjedzony na surowo powoduje za-

52. Mucbomór czerwonawy

lAmanita rubescens). Występuje dość często w lasach mieszanych. Owo.cniki wytwarza latem i wcze-snę jesienię. Posiada wyględ typowy dla wszystkich muchomorów. Kapelusz na powierzchni zabarwiony jest na kolor bręzowo-czetwony, z licznymi białymi strzępkami na powierzchni. Trzon jaśniejszy z pierścieniem, u dołu lekko zgrubiały. Muchomór

do gatunków trujących, jednakże ze względu na niebezpieczeństwo pomylenia z innymi silnie trującymi grzybami tego rodzaju jest uważany za nieja-

53. Muctaomór cytrynowy (Ama-nita citrina). Grzyb rozpowszechniony, spotykany od czerwca do października w drzewostanach iglastych. Średniej wielkości, żółtawy kapelusz osadzony jest na cienkim, kulistym trzonie, zaopatrzonym w pierścień. Gatunek raczej słabo trujący, niejadalny.

54. Borowik ponury (Boletus luridus). Do wzrostu wymaga lasów liściastych dobrze nasłonecznionych. Z racji tego występuje w miejscach prześwietlonych, jak: polany leśne, brzegi lasu, okolice przydrożne. Owocuje latem i wczesną jesienią. Wyglądem &    przypomina borowika szlachetne-

jffi    go. Cechy różniące — to: krwi-

sloczerwone zabarwienie dolnej f    części kapelusza, siateczka żyłek

na trzonie oraz występowanie ciemnoniebieskich plam w miejscach przekroju. Grzyb raczej niejadalny. W razie spożycia występują oblite poty.

107