226
wodoru w etylenie może być zastąpiony nie tylko przez pojedynczy atom, ale również przez jednowartościową grupę hydroksylową OH lub grupę C5H5 , powstałą z pierścienia benzenowego, pozbawionego jednego atomu wodoru.
226
H 1 |
H 1 |
H 1 |
H 1 |
C = C |
i i c = c | ||
1 H |
1 H |
1 H |
1 Cl |
etylen |
chlorek winylu |
H H
c — c
styren
F F I 1 |
H 1 |
H 1 |
1 1 C = C i i |
1 |
1 C 1 |
F F |
i i H OH | |
crterofluoro- |
alkohol | |
etylen |
winylowy | |
H H I 1 |
H H 1 1 | |
1 1 C =C 1 1 |
C = l 1 | |
1 H 0 / |
H | |
/ ^ r 1 |
H—- | |
1 -C-H 1 |
1 H | |
1 H |
octan winylu
propylen
Rys. 4.39-2. Cząsteczki typu etylenu
4.40. Polimeryzacja jest procesem łączenia wielu identycznych elementarnych cząstek organicznych, monomerów, w pojedynczą dużą cząstkę. Polimer, wielocząste-czkowy produkt polimeryzacji, ma zmienną długość łańcucha, zależną od warunków prowadzenia reakcji łączenia monomerów, przebiegającej zwykle w obecności katalizatorów. Monomer stanowi pojedynczą cząsteczkę, która może łączyć się z innymi podobnymi cząstkami, tworząc polimer. Powtarzające się wielokrotnie w polimerze elementy strukturalne noszą nazwę merów.
Dużą rolę w polimeryzacji odgrywają związki nienasycone — w każdym monomerze następuje rozerwanie wiązania podwójnego i utworzenie dwóch wiązań pojedynczych. Zmiany struktury zachodzące w procesie polimeryzacji pokazano na przykładzie etylenu, na rys. 4.40-1. Produktem jest w tym przypadku polietylen, szeroko stosowany w elektrotechnice.