img123 (10)

123

nozoacsoa współrzędnych prostokątnyoh x, y wszystkich punktów poligonowych. Wyrównanie przeprowadzamy metodą przybliżoną, tza. wyrównujemy najpierw kąty, a następnie przyrosty. Wyrównania ścisłe, równocześnie kątów i przyrostów, nie jest stosowane w połlgonizacji technicznej.

Mcgą zachodzić dwa zasadnicze przypadki obliczenia 1 wyrównania sieci poligonlzacji technicznajr

-    obliczenie i wyrówna ule pojedynczych ciągów poligonowych,

-    obliczenie 1 wyrównanie sieci poligonowej metodą punktów węzłowych.

W sieci nawiązanej jećnopuaktowo z orientacją lub niezależnej najpierw

wyrównujemy azymuty węzłowe oraz współrzędna punktów węzłowych 1 ciągów pierwszego rzędu pomiędzy punktami węzłowymi, a następnie ciągów drugiego rzędu nawiązanych do ciągów pierwszego rzędu. Ta sama kolejność zasadniczo obowiązuje w-.sieciach nawiązanych wlalopunktowo.

Rozpatrzmy kolejno uwa przypadki obliczenia i wyrównania współrzędnych punktów poligonowych.

2.7*4. Obliczenie ciągów poligonowych

Przy obliczaniu ciągów poligonowych korzystamy    :oró\7 podanych w

poprzednim podrozdziale. Obliczenia przeprowadzamy tak, oy równocześnie zostały spełnione warunki geometryczne w odpovrlednich ciągach, przez co uzyskuje się jednoznaczność wyników dzięki nie znacznemu poprawieniu obserwacji. Obliczenia przeprowadzamy na specjałach formularzach, wpisując do nich dane.wejściowe, obliczenia pośrednie oraz wyniki końcowe.

Przy zapicie danych chętnie korzysta się ze szkiców 3ieci poligonowej wpisując z nich kolejność ciągów i punktów. Przebieg obliczeń jest nieco odmienny w ciągu zamkniętym niż w ciągach otwartych niezależnych i nawiązanych.

2.7.4.1. Obliczenie' poligonu zamknlętago

Przebieg obliczań przeprowadzimy na podstawie zaznaczonych wartości ud rysunku 120, wyjaśniając dodatkowo, że tok obliczeń ule ulegnie zasadniczej zaiacie, gdy ciąg będzie niezależny bądź dowiązany do obowiązującego układu współrzędnych, Według oznaczeń rysunku 120 ciąg będzie dowiązany, gdy znamy azymut &_& oraz współrzędne punktu 1, lub dowiązany, gdy <x_a crs2 współrzędne punktu 1 przyjmujemy r, sposób dowolny. Zaznacza się tu, żo r?/-iłowe rozwinięcie ciągu zsiaknlętegc do ciągu zbliżonego do prostoliniowe-65 (rys. 1Jp) pozwala na wykorzystanie tego samego toku oMlcjseń, !\ figurach zamkniętych przy znanych wartościach kątów załamania określona jest teoretyczna wartość souiy. kątów wio lob oku, 2o niej porównujemy wartość praktyczną tej suwy uzyskanej z pomiaru kątów. Różnica między tymi sumowi tworzy odchyłkę kątową'wynikającą z niedokładności no szych zmysłów i r.a-