img128

W celu zabezpieczenia się przed uderzeniem kończyny tylnej można założyć krowie, powyżej stawów skokowych, pętlę z linki w kształcie ..ósemki* (rys. 41). Zamiast „ósemki” można założyć jarzmo pachwinowo-krzyżowe" (rys. 42). które podciąga fałd kolanowy zwierzęcia ku górze. Zwierzęta bardzo niespokojne ujarzmia się przy użyciu tzw dudki piersiowej (rys. 43). W tym celu zwierzę owija się mocną liną dookoła klatki piersiowej za barkiem i związuje jej koniec węzłem. Tak powstałą pętlę można następnie na pomocą drążka dowolnie napiąć.

Rys. 42. Jarzmo pachwinowo-krzyżowe

Rys. 43. Dudka piersiowa

Unieruchamianie ogona. Najprostszym sposobem jest przytrzymanie ogona

1    pociąganie ręką równolegle do boku zwierzęcia w kierunku jego głowy. Ogon można tez unieruchomić przez uwiązanie go sznurem do kończyny tylnej powyżej stawu skokowego. W celu zachowania czystości zwierząt stosuje się również podwiązywanie kiści ogonów sznurkami umocowanymi do linki rozwieszonej w oborze nad każdym rzędem stanowisk.

Stanowiska specjalne - poskromy. Jest wiele typów poskromów. Najodpowiedniejszy jest wykonany z rur metalowych przymocowanych do podłogi wykonanej z desek Ma on tę zaletę, że jest przenośny (łącznie z podłogą) i poskramiane zwierzę stojąc na podłodze samo unieruchamia poskrom. Umożliwia on bezpieczne wykonywanie każdego zabiegu (np. obcinanie racic), przy zachowaniu wszelkich środków ostrożności.

2    Odszukać w oborze krowy z prawidłowo zbudowanymi racicami i opisać ich kształt i proporcje

Prawidłowo zbudowane i utrzymane racice mają dobrze wykształconą opuszkę. silną i nieco wklęsłą podeszwę oraz gładki róg ścienny (rys 44).

Rys. 44. Racica prawidłowa: 1 - powierzchnia nośna racic, a - kąt ścienno-podeszwowy. d - długość przedniej krawędzi racicy, w - wysokość opuszki. 2 i 3 - równomierne rozłożenie nacisku na powierzchnię podeszwową racicy

Racice kończyn tylnych są zwykle dłuższe i węższe w porównaniu z racicami kończyn przednich Na nodze przedniej ścieranie się racicy wewnętrznej jest większe niż zewnętrznej, a na nodze tylnej odwrotnie, co najprawdopodobniej wynika z różnicy wielkości powierzchni podeszwowej i obciążenia między przodem a tyłem

Obie racice danej kończyny muszą mieć jednakową długość, tak aby nacisk wywierany przez kończynę rozkładał się równomiernie na powierzchnię nośną obu racic (średnia ogólna nacisku wynosi ok. 2.0 kg/cm²). Kąt nachylenia przedniej krawędzi racicy w stosunku do podeszwy powinien w przednich racicach wynosić 50°. w tylnych 55°. Stosunek długości przedniej ściany do wysokości opuszki ma się w prawidłowej racicy kształtować jak 2 : 1, a nawet jak 1.6 : 1 Oś racicy musi być prosta, a powierzchnia gładka, w ten sposób unika się narażania tylnej części racicy na zranienia.

3. Zaznaczyć na rysunkach numerami ważniejsze nazwy powierzchni zewnętrznej palca krowy.

Rys. 45. Powierzchnia zewnętrzna racic: a - racica prawidłowo pielęgnowana, b - zdeformowana. 1 - szpara międzyracicowa. 2 - krawędź grzbietowa, 3 - krawędź podeszwową. 4 - część przednia ściany rogowej. 5 - część boczna ściany rogowej, 6 i 7 - część rogowa opuszki, 8 - krawędź koronowa. 9 - raciczka. 10 - oś palca. 11 - kąt ścienno-podeszwowy