160
jeny Ich różnice zmieniając znak na przeciwny dla niwelacji z powrotem. Jeże] i dla określenia wysokości jakiegoś punktu otrzynallsay z dwukrotnej niwelacji dwie różne wartości (w granicach dozwolonych Instrukcją), to uśredniany te wartości.
Obliczenie wysokości punktów P^, P2, 1 B możemy wykonać ta poćóta-
wle różnic wysokości obliczonych wzorami (#?) - (S9) l»b bezpośrednio przez obliczenie wysokości celowej (horyzontu).
Dla niwelacji prze da bawionej no rysunku 172 wyjaśniliśmy, ża kontrolą jest ponowna niwelacja w kierunku przeciwnym. W praktyce stosuje się nio tylko ciągi prostolinijno, ale i okrężne, tzw. obwody zamknięte, dla których kontrolą jest zaniknięcie "oczku” na zero. Suma odczyt ów lat wstecz powinna być wtedy równa sumie odczytów łat w przód - w granicach dopuszczalnych tolerancji instrakcyjnych.
Pomiary szczegółowe rzeźby terenu, pomiary 'wysokość i owe związane z realizacją projektów budowlanych i inżynieryjnych oraz wysokościowe pomiary badawczo opierają się no punktach osnowy wysokościowej, którą stanowią ciągi i sieci punktów zwanych punktami wysokościowymi lut reperami.
Osnowa wysokościowa na terenie kraju dzieli się aa osnowę podstawową i osnowę szczegółową.
Osnowę podstawową stanowią punkty państwowej sieci niwelacyjnej czterech klas (oznaczonych liczbami arabskimi) oraz punkty sieci niwelacyjnych lokalnego znaczenia klasy I i II (sieci osnowy wysokościowej lokalnego znaczeniu oznacza się liczbami rzymskimi). Wysokości punktów osnowy podstawowej są wyzuaczano w odniesieniu do państwowego układu wysokości, to znaczy dr. poziomu zera łaty wodowsk&zu w Kronsztadzie.
Itepery sieci niwelacji państwowej są rówuoiaierule rozmieszczone na obszarze oślego krsju i utrwalone apecjalcyni znakami geodezyjnymi.
Unie niwelacyjne sieci niwelacji państwowej 1 klasy przebiegają wzdłuż ważniejszych a ’óg, szlaków kolejowych, rzek i tworzą zamknięto obwody o długościach dc 1400 kra. sieć 1 klasy jest powiązana z-istniejącymi Tva terenie kraju roareo{jra£aj&i i wadowska za ni norskimi era z z caj-o.łiższywi reptratil 1 klasy państw sąsiednich. Punkty węzłov;a sieci 1 klasy oraz pum-kty nawiąza r.ia sieci 2 klasy utrwala się zna kani fundamentalny;;!, w sposób specjalny, ;v miejscach o stałym podłożu. Na liniach niwo-łr.cyjnych łączących znaki fundamentalne zakłeda się repery pośrednie (znsfci 2ieono, ścieano) w odległościach do 3 hu.
oisć niwelacji państwowej 2 klasy opiera się :n znakach fuedaeontal-'TZt''“ 1 klasy. Ciągi niwelacyjne ?. klasy tworzą punkty węzłowa i zamknięto obwody o długościach do 400 ku. Odległości pomiędzy roporami pośredni-ni 2 klasy nJe powinny przekraczać 3 kra.
Sioć niwelacji państwowej 3 klasy stanowi rozwinięcie sieci 1i2 kia-