img352 (6)

Analizę ilościową rozpoczynamy od określenia najwcześniejszego możliwego momentu zaistnienia każdego zdarzenia (wypełnienia lewej ćwiartki). Najwcześniejszy możliwy moment zaistnienia zdarzenia początkowego jest równy zeru. Natomiast najwcześniejszy możliwy moment zaistnienia zdarzenia następnego (/) jest równy sumie najwcześniejszego możliwego momentu zaistnienia zdarzenia poprzedniego (i) i czasu trwania czynności prowadzącej do zdarzenia (?,_;). A zatem dla zdarzenia 2 w naszym przykładzie

t₂ = /i + /i_2=0 + 3 = 3.

W przypadku gdy do zdarzenia dochodzi więcej niż jedna czynność, najwcześniejszy możliwy moment zaistnienia tego zdarzenia jest równy maksymalnej z tak obliczonych wielkości, czyli    . ^ / , ... /

t_j = max{t_i + t_i_j}.    ć- ■:■■■' '

i

I tak, dla zdarzenia 4    -f

t₄ = max{5 + 4; 3 + 5}.

A zatem najwcześniejszy możliwy termin zdarzenia 4 jest równy 9 min i odpowiednio najwcześniejszy możliwy moment zaistnienia zdarzenia końcowego wynosi 130 min.

Aby przedsięwzięcie zrealizować w możliwie najkrótszym czasie, przyjmuje się, że najpóźniejszy dopuszczalny moment zaistnienia zdarzenia końcowego jest równy najwcześniejszemu możliwemu terminowi jego zaistnienia. Wielkość tę wpisujemy arbitralnie w prawej ćwiartce zdarzenia końcowego, a następnie wyznaczamy najpóźniejsze dopuszczalne terminy dla wszystkich pozostałych zdarzeń. Najpóźniejszy dopuszczalny moment zaistnienia zdarzenia poprzedniego (i) obliczamy (poczynając od zdarzenia końcowego) odejmując od najpóźniejszego dopuszczalnego terminu zdarzenia następnego (j) czas trwania czynności i—j. Jeżeli do zdarzenia dochodzi więcej niż jedna czynność, wybieramy wielkość najmniejszą, czyli

7} = min {T_j — t_i__J}.

Przykładowo, dla zdarzenia 13

T₁₃ = min(45-2; 45-8},

a więc najpóźniejszy dopuszczalny termin zdarzenia 13 wynosi 37 min. Mając wyznaczone dwie wielkości: t oraz T, obliczamy zapasy czasu dla poszczególnych zdarzeń:

Zapas czasu dla zdarzenia stanowi różnicę między najpóźniejszym dopuszczalnym a najwcześniejszym możliwym terminem jego zaistnienia, natomiast zapas czasu dla czynności wyznacza się ze wzoru:

161