120139508

62 VTLS W BIBLIOTEKACH POLSKICH

nictwem powinniśmy rozpocząć od określników, które najlepiej poddają się unifikacji.

Podjęliśmy prawie równocześnie: prace nad przekładem Guide d’indexation RAMĘ AU, zapoznawanie się z metodycznymi publikacjami francuskimi i kanadyjskimi, w tym także z formatami rekordów w kartotekach haseł wzorcowych oraz opracowywanie pierwszych list określników. W tym czasie Biblioteka nie posiadała jeszcze oprogramowania odpowiadającego potrzebom automatyzacji procesów bibliotecznych BUW. Podjęte prace dotyczące JHP wyprzedzały działania w zakresie automatyzacji Biblioteki.

Od początku zakładano, że opracowania metodyczne i powstające kartoteki haseł wzorcowych będą wykorzystywane przez biblioteki szkól wyższych w Polsce. Zakupienie przez BUW, Bibliotekę Jagiellońską, Bibliotekę Uniwersytetu Gdańskiego i Bibliotekę AGH systemu bibliotecznego VTLS sprawiło, że wymienione biblioteki zainteresowały się pracami prowadzonymi w BUW i przystąpiły do współpracy¹⁰.

Opracowaliśmy dotychczas 9 list określników swobodnych dla wybranych kategorii tematów. Listy te zawierają ok. 1800 nazw pospolitych przyjętych jako określniki swobodne i ok. 650 terminów odrzuconych. Wszystkie terminy połączono w obrębie list przyjętym systemem relacji. Poszczególne terminy zdefiniowano na podstawie odpowiedniego piśmiennictwa i opinii specjalistów. Definiowanie terminów było konieczne, ponieważ struktura pozycji w kartotece wzorcowej kontrolującej JHP uwzględnia informaq'ę dotyczącą znaczenia terminu i jego funkcji w JHP. Opracowane listy określników — zgodne z analogicznymi listami RAMEAU — będą stanowiły część podręcznika, który zamierzamy sukcesywnie publikować w miarę podejmowania rozstrzygnięć metodycznych i rozwoju naszego JHP. W pierwszym okresie wszystkie opracowania metodyczne będą w zasadzie udostępniane jedynie bibliotekom współpracującym.

W marcu 1993 r. rozpoczęliśmy w BUW przenoszenie określników swobodnych do kartoteki haseł wzorcowych. W praktyce oznacza to: wprowadzenie terminów mogących pełnić funkcję określników i ustalenie ich pełnego wykorzystania w JHP (termin może być tematem, określnikiem lub tematem i określnikiem), budowanie relacji, określanie znaczenia terminów i ich zastosowań oraz ewentualne wskazania w formie odsyłaczy orientacyjnych dodatkowych sposobów wyszukiwania. Równocześnie w Bibliotece Jagiellońskiej rozpoczęto opracowywć przedmiotowo dokumenty i tworzyć dla nich odpowiednie hasła wzorcowe według zasad projektowanego JHP.

Od początku 1993 r. prowadzono również bardzo intensywne prace zespołowe nad podręcznikiem metodyki tworzonego JHP, który nazwano JHP KABA (Katalogi Automatyczne Bibliotek Akademickich). We wrześniu 1993 r. staraniem Komisji ds. Opracowania Rzeczowego Zbiorów przy Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich oraz bibliotek, które zakupiły oprogramowanie VTLS, zorganizowano w Bibliotece Jagiellońskiej konferencję nŁ „Język haseł przedmiotowych w formie kartoteki wzorcowej — stan

¹⁹ W listopadzie 1993 przystąpiła do współpracy Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu.