IMGP0171

2.    Czysta działania. Informacja pochodzi ze świadomości (przechowywana) i powoduje wykonywanie przez elektory (elementy wykonawcze człowieka) pewnych czynności w otoczeniu.

3.    Reakcja świadoma. Informacja z otoczenia przechodzi do świadomości przez narządy czuciowe. Miesza się tam z motywacjami i wywołuje reakcje w otoczeniu w postaci odruchów warunkowych elektorów (mięśni).

4.    Reakcja nieświadoma. Informacja pochodząca z otoczenia nie wnika do świadomości lecz powoduje działania w otoczeniu przez odruchy bezwarunkowe (np. łaknienie, ochronne napinanie mięśni śródusznych na skutek hałasu).

5.    Refleksja. Informacja nie zaczyna się i nie kończy w otoczeniu. Pętla obiegu informacji zamyka się w obszarach: czuciowym, świadomości, motorycznym i nieświadomości.

Ośrodkowy system nerwowy człowieka może pełnić również funkcje zwane wyższymi. Są to: abstrakcyjne myślenie (heurystyka), formowanie pojęć, emocji świadomość, myślenie, pamięć, kojarzenia oraz podejmowanie decyzji.

Świadomość jest problemem nadal trudnym do określenia: czym jest. na czym polega, jaka jest jej natura, jaka relacja do zjawisk biologicznych i gdzie jest zlokalizowana. Świadoma reakcja angażuje korę mózgową i jest powolna. Człowiek zaopatrzony jest w tzw. odruch bezwarunkowy, który zachodzi szybciej niż pojawia się świadomość zagrożenia. Odruch ten polega na:

—    zarejestrowaniu przez receptory pewnego specyficznego sygnału nazywanego bodźcem bezwarunkowym,

—    dotarciu bodźca bezwarunkowego do komórki nerwowej.

—    pobudzeniu komórki nerwowej do sterowania reakcją elektora (do pobudzenia wystarczy jedna synapsa — tzw. odruchy monosynaptyczne ).

Odruch może być formowany bardzo szybko, występuje bowiem mechanizm uczenia się odruchu warunkowego poprzez kształtowanie reakcji, zapamiętywanie doświadczeń.

Pamięć człowieka nie jest jeszcze zlokalizowana. Ma charakter rozproszonego śladu. Ubytek jakiejkolwiek części komórki nerwowej powoduje spadek sprawności pamięci jako całości, a nie wybiórczo. Istnieje wiele hipotez: jedną z nich jest hipoteza hologramu

—    z każdego kawałka hologramu można odczytać obraz całego przedmiotu, zarejestrowanego na hologramie. Stopień dokładności odtwarzania zależny jest od tego jak duży fragment hologramu jest użyty. Drugą hipotezą jest chemiczna natura pamięci. Pamięć ma następujące własności: przechowywanie, utrwalanie i odtwarzanie napływających informacji. Charakteryzowana jest przez:

—    łatwość zapamiętywania (zabarwienie emocjonalne, zdolności osobnicze, wyrobione).

—    pojemność.

13