IMG62

134 II. Podstawy ekonomii dobrobytu

tycznego progu; osoby będące w takim położeniu uznaje się za ubo J W 1997 r. granica ubóstwa dla czteroosobowej rodziny wynosiła w fp] nach Zjednoczonych 16 404 dolary¹.

Inną miarę stanowi luka ubóstwa \poverty gap]. Wskaźnik ubóstw I pokazuje jedynie odsetek osób żyjących poniżej granicy ubóstwa; nie fo j formuje on, ile brakuje im do tej granicy. Natomiast luka ubóstwa kazuje, ile pieniędzy musielibyśmy przekazać biednym, aby dochód k wszystkich osiągnął próg ubóstwa.

Dwie inne miary nierówności dochodowych są w skrócie przedstawione w załączniku do tego rozdziału.

Granica ubóstwa

Oficjalna granica ubóstwa decyduje o tym, jak wielu ludzi państwo uznaje za biednych. Od czego jednak zależy położenie tej granicy?

Pod koniec lat sześćdziesiątych jedna z pracownic Urzędu ds. Ubezpieczeń Społecznych [Social Security Administration], Molly Orshansky, opracowała metodę rżenia ubóstwa na podstawie danych z badań budżetów gospodarstw domowych Ustaliła ona, że przeciętna rodzina wydaje jedną trzecią swojego dochodu na żywność;; Następnie zebrała informacje o minimalnych wydatkach na żywność rodzin o różnej Wielkości, pomnożyła te liczby przez 3 i uzyskała w ten sposób szacunkową granicę ubóstwa dla rodzin o różnej wielkości. Z niewielkimi zmianami zaproponowani przez nią granica ubóstwa została w 1969 r. uznana za oficjalnie obowiązującą i od tej pory była sukcesywnie korygowana o wskaźnik inflacji.

Taki sposób pomiaru skali występowania ubóstwa nasuwa wiele wątpliwości Oto trzy spośród nich:

Po pierwsze, badanie budżetów gospodarstw domowych, na którym oparła się Orshansky, przyjmujące, że gospodarstwa domowe wydają jedną trzecią dochodu na żywność, pochodzi z 1955 r. Od tego czasu struktura wydatków gospodarstw domo- j wych się zmieniła. Obecnie na żywność wydają one znacznie mniejszą część docho-du; być może jest to jedna czwarta, a być może jedna piąta dochodu. Gdyby wobec tego minimalne wydatki na żywność zostały pomnożone przez 4 lub 5, granica ; ubóstwa przebiegałaby o wiele wyżej.

Po drugie, granica ubóstwa nie uwzględnia istnienia zasiłków w naturze. Chodzi o te wszystkie zasiłki, które nie mają formy pieniężnej, takie jak pomoc w ramach programu Medicaid, bony żywnościowe czy dotowane obiady w szkołach. Gdyby zasiłki te uznać za dodatkowy dochód, liczba osób znajdujących się poniżej progu ubóstwa zmniejszyłaby się w przybliżeniu o 20%.

Szacunek ten dotyczy 1997 r. i został zaczerpnięty z Current Population Sumy, dostępnego w serwisie internetowym U.S. Census Bureau (http://www.census.gov) z 9