IMGC91 (3)

Zasady nauczania 79

Zasada ta warunkuje jakość edukacji dziecka. Przykładowo: w matematyce wykorzystywanie wielu rodzajów materiałów strukturalnych pociąga za sobą występowanie powyższej zasady, ale nie tylko, gdyż jednocześnie występuje upoglądowienie wzmacniające przyswojenie sobie materiału.

Zasada pogłądowości akcentuje wielozmysłowy kontakt ucznia z poznawaną rzeczywistością, umożliwiający polisensoryczne poznawanie.

Miał rację J. H. Pestalozzi, gdy podkreślał, że dziecko chłonie przedmiot wszystkimi zmysłami.

Źródłem wiedzy jest doświadczenie i przekaz. Łączenie informacji z tych źródeł może przebiegać różnie:

—    uczeń poznaje określony materiał przedmiotowo bez uzyskiwania informacji, nauczyciel wspomaga go tylko słowem,

—    uczeń poznaje materiał przedmiotowo, nauczyciel pomaga odkryć nowe, nie zauważone informacje,

—- nauczyciel przekazuje informacje, uczeń przez bezpośredni kontakt szuka ich potwierdzenia albo zanegowania,

—    nauczyciel stymuluje wieloraki kontakt z rzeczywistością, a potem pomaga uczniom porządkować wiadomości, albo sam je porządkuje.

Jest to ogromnie ważna norma postępowania wobec dziecka w klasach I-III. „Dziecko tyle zna świata, ile ma go pod powiekami", „dziecko poznaje świat rękami", to stwierdzenia oddające wiernie to, jak uczy się dziecko w tym okresie rozwojowym.

Zasada przystępności musi uwzględnić zjawisko stosunku odbiorcy do opanowywanego materiału, determinowane indywidualnym przygotowaniem, zasobem doświadczenia w dziedzinie, do której należy poznawany materiał.

Stąd zalecane postępowanie nauczyciela:

—    uczyć najpierw tego, co bliskie a potem dalekie,

•przechodzić z uczniem od łatwego do trudniejszego,

—    od znanego do nie znanego.