IMGD69 (2)

158 Edukacja alternatywna

interesowań itd. Zamiast tego określa się zakres doświadczeń, podając przede wszystkim ich treść, czyli zbiór obiektów (rzeczy, zjawisk, idei itd.), których dotyczy doświadczenie oraz określając rodzaj aktywności podmiotu doświadczającego (ucznia, grupy uczniów). W procesie edukacji wyróżnia się proces przyswajania (asymilaq‘i) wiedzy oraz procesy, w których młody człowiek opracowuje własne doświadczenia (ćwiczenie, myślenie, fantazjowanie, twórczość itp.).

Po drugie — w związku z tym treści edukacyjne nie dotyczą wyłącznie i bezpośrednio ani obiektów poznania (rzeczy, zjawisk), ani właściwości poznającego podmiotu (wiadomości, umiejętności, zainteresowania, sprawności, postawy...). Dotyczą natomiast bezpośrednio związków, jakie łączą człowieka z obiektem doświadczanym. Inaczej mówiąc, proces edukacyjny byłby przede wszystkim procesem wzbogacania własnych doświadczeń w porządku relacyjnym i procesualnym.

Takie ujęcie treści daje możliwość odejścia w szkole od preferowania wiedzy typu encyklopedycznego na rzecz wiedzy o ludzkim doświadczeniu. Pozwala, w sposób naturalny, uczniowi integrować swoją wiedzę wokół doświadczeń własnych, kolegów i rodziny, doświadczeń pokoleń i ludzkości.

WROCŁAWSKA SZKOŁA PRZYSZŁOŚCI podstawowe założenia projektu

1.    Założenia teoretyczne ..............

2.    Wyznaczniki psychologiczne .......

3.    Reinterpretacja instytucji szkoły ...

4.    Układ i dobór treści edukacyjnych

5.    Organizacja czasu ..................

6.    Metoda pracy .......................

7.    Organizacja procesu edukacyjnego

Koncepcja edukacji elastycznej. Tendencje kierunkowe osobowości otwartej.

Zorganizowane maksymalizowanie okazji do rozwoju i kształcenia się. Człowiek — społeczeństwo — przyroda — wytwory.

Okres adaptacyjny (4-7);

Edukacja wczesnoszkolna (7-10); Okres edukacji systematycznej (10—13); Okres edukacji systematyczno-aplika-cyjnej (13-18).

Projektowanie okazji edukacyjnych. Hierarchia zadań o działaniowym przekazie wiedzy.