PYTANIA KONTROLNE:
1. Jakie jest uzasadnienie związku między zmysłem powonienia a pro. cesami uczenia się i zapamiętywania?
2. W jaki sposób można uwzględnić tę zależność w programie terapeutycznym?
3. Podaj przykłady, jak można połączyć stymulację węchową z poli-sensoryczną stymulacją podczas terapii.
4. O jakich przeciwskazaniach czy środkach ostrożności trzeba parnię-tac planując posłużenie się w terapii zmysłem powonienia (na podstawie informacji zawartych w tym rozdziale)?
Dotychczas omówiono oddzielnie poszczególne narządy i układy zmysłów. Ten rozdział natomiast połączy informacje o funkcjonalnych częściach całego, zintegrowanego ośrodkowego układu nerwowego.
J. Ayres często nam powtarzała, że mózg pracuje jako całość i zawsze należy o tym pamiętać. Ośrodkowy układ nerwowy jest jednak tak skomplikowany, że lepsze zrozumienie jego czynności ułatwia osobne omówienie funkcji poszczególnych jego struktur składowych i ich wzajemnej współzależności.
ORIENTACJA PRZESTRZENNO-CZASOWA, będąca zdolnością lokalizowania w każdym momencie swojego położenia w odniesieniu do otoczenia, jest najważniejsza dla przetrwania, a także dla uczenia się. Małe dziecko w swoim środowisku czuje się bezpieczne, dopóki nie natrafi — nie mając obok siebie kogoś bliskiego - na nieznane sobie rejony. Dorosły, gdy zagubi się w obcym terenie też czuje się samotny i bezradny. Dla naszej orientacji przestrzenno-czasowej ważna jest współpraca układu przedsionkowego, wzrokowego i receptorów zlokalizowanych w szyi. Nieprzerwanie przesyłają one między sobą informacje
84