28 Rynek kapitałowy...
Tabela 2.2. Struktura akcjonariuszy w wybranych krajach anglosaskiego i kontynentalnego modelu systemu finansowego
Kategoria inwestorów |
USA |
Wlk. Brytania |
Niemcy |
Japonia |
Sektor niefinansowy |
51,4 |
33,9 |
61,0 |
53,9 |
Gospodarstwa domowe |
36,4 |
29,6 |
14,6 |
22,2 |
Przedsiębiorstwa |
15,0 |
4,1 |
42,1 |
32,1 |
Państwo |
0,0 |
0,2 |
4,3 |
0,5 |
Sektor finansowy |
44,5 |
52,4 |
30,3 |
35,8 |
Banki |
0,2 |
2,3 |
10,3 |
13,3 |
Ubezpieczenia i fundusze emerytalne |
31,3 |
39,7 |
12,4 |
10,8 |
Fundusze Inwestycyjne |
13,0 |
10,4 |
7,6 |
11,7 |
Źródło: obliczenia własne na podstawie raportów Bundesbanku
W systemie anglosaskim przedsiębiorstwa zaspakajają swoje potrzeby kapitałowe w znacznym stopniu poprzez emisję papierów wartościowych. Podstawowym ośrodkiem dyscyplinującym i monitorującym przedsiębiorstwa jest giełda papierów wartościowych. Ważnym instytucjonalnym rysem sytemu o dominacji rynku kapitałowego są banki inwestycyjne. Poświęcimy ich roli w systemie odrębne miejsce, lecz już teraz wypada podać, że są bardzo aktywne na rynku derywatów i wspierają swoim know-how przedsiębiorstwa w dziedzinie zarządzania ryzykiem. W systemie zorganizowanym na wzór modelu kontynentalnego:
1. krótkookresowe i długookresowe potrzeby kapitałowe przedsiębiorstw są zaspakajane przez zaciąganie kredytów,
2. banki stają się podstawowymi instytucjami monitorującymi wypłacalność przedsiębiorstw i przez związki kapitałowe z przedsiębiorstwami sektora niefinansowego wywierają presję na ich efektywność.
W praktyce różnice nie są już tak dojmujące. Zwłaszcza łatwość, z jaką derywaty przenikały do systemu bankowo-zorientowanego oraz