338 Podstawy fizjoterapii
ka między kręgowego), co zwykle przyczynia się do przemieszczania odczuć bólowych w kierunku dośrodkowym (ich przestrzennego cofania się). Właśnie na możliwościach swoistego sterowania powyższym fenomenem, w znacznej części, oparta jest omawiana metoda.
Ryc. 216. Fenomen centralizacji dla szyjnego i lędźwiowego odcinka kręgosłupa oraz zjawisko peryferyzacji projekcji bólowej
Trzeba też wiedzieć, że ostatni z przedstawianych zespołów bólowych — w zależności od lokalizacji bólu, jego promieniowania oraz zaburzeń osi kręgosłupa — dzieli się na kilka odmian. Dla szyjnego i lędźwiowego odcinka kręgosłupa autor wyróżnił bowiem po siedem zespołów bólowych, a dla piersiowego — trzy.
Jak już wspomniano, drugim istotnym punktem wyjścia do usprawniania tą metodą jest oryginalna diagnostyka, w której - obok bardzo dokładnego wywiadu - wykorzystuje się specjalny test funkcjonalny. Test taki, dla każdego odcinka kręgosłupa, polega na wykonaniu kilku określonych ruchów. Każdy z nich wykonuje się jednak w określonej pozycji i w określonym kierunku. Każdą czynność powtarza się po 10 razy. Tak skonstruowany test czynnościowy pozwala dokładnie określić kierunki ruchu wywołujące narastanie dolegliwości bólowych, a zarazem topograficznie ustalić lokalizację dysfunkcji i/lub zmian patologicznych. Stanowi on zatem nie tylko punkt wyjścia dla dokładnego doboru wykonywanych w terapii ruchów, ale pozwala też określić ruchy, jakich należy unikać w czynnościach dnia codziennego. Równocześnie w badaniu wstępnym określa się stopień ograniczenia ruchomości, gdzie 1° oznacza brak ograniczenia ruchomości, 11° - nieznaczne ogra-
ZGIĘCIE
KRĘGOSŁUPA
KRĘGOSŁUP w OSI
PRZEPROST
KRĘGOSŁUPA
Ryc. 217. Zachowanie się jądra miażdżystego w zależności od kierunku zginania
kręgosłupa
niczenie, 111° - umiarkowane, a IV0 - znaczne ograniczenie ruchomości. Również w stopniach ocenia się postawę ciała, gdzie 1° oznacza postawę złą, 2° - postawę poprawną, a 3° - postawę prawidłową.