Nie dość na tym: rys pierwotnego uranizmu pojawia się u Ahura Mazdy w Gatkach, gdzie „Duch Święty”, tutaj jednoznaczny z Ahurą Mazdą, „przywdziewa, niby szatę, potężne sklepienie niebios” (Jasna, 30.5), a sam Ahura Mazda jest stwórcą słońca, gwiazd i księżyca (Jasna, 44.3): nieliczne, ale bardzo znamienne, oznaki rzeczywistej natury Ahura Mazdy.
Ahura Mazda jest w istocie odpowiednikiem wedyjskiego Wa-runy, gdyż podobnie jak Waruna ma za poprzednika odwiecznego boga najwyższego niebios. Wszechwiedza Ahura Mazdy, tak samo jak wszechwiedza Waruny, sięga korzeniami podstawowej natury uranicznej, wspólnej im obu. Nawet w swym specyficznym aspekcie strażniczki paktów i sojuszów (Jaszt, 10.2), wszechwiedza ta ma precedens w funkcji Mitry-i-Waruny jako gwarantów paktu między Mitannami a Hetytami, o czym mówi cytowany wyżej dokument z XIV w. p.n.e. Wszechwiedza Ahura Mazdy ma swoją odległą prehistorię: nie wymyślił jej Zaratusztra gwoli udoskonalenia swego ideału boskości21.
3. SAOSZYJANT
Saoszyjant, w dosłownym znaczeniu „ten, który pomoże”, to według Awesty „Przyszły Zbawca”, który pod koniec naszych czasów zrodzi się z dziewicy zapłodnionej w kąpieli nasieniem Zaratusztry, zachowanym w wodach jeziora; ten „Przyszły Zbawca” odrodzi świat (Jaszt, 13.62,142; Jaszt, 19.92 i nast.; Vi-devdat, 19.5). Istnieje ustęp Awesty sławiący bystrość wzroko-wo-rozumową, a raczej wszystkowidzącą wszechwiedzę, Saoszy-janta22, który:
patrzeć będzie oczyma ducha na wszelkie stworzenie... i ujrzy, skąd płynie zło. Oczyma szczęśliwości spojrzy na całe materialne istnienie i spojrzenie to uczyni wiecznym cały świat materialny.
Jaszt, 19.94,
W oparciu o te teksty wszystkowidzącą wszechwiedza Sao-szyjanta została w Denkarcie — jednym z utworów literatury subkanonicznej w języku pehlewi, szczególnie sformułowana; przypisuje się tam Saoszyjantowi sześcioro oczu:
...człowiek Saoszyjant, którego pożywienie jest duchowe, wygląd słoneczny (znaczy to, że jego ciało jaśnieje jak słońce)... Spogląda on we wszystkie strony za pomocą sześciorga oczu i widzi nimi lek na zło wywołane przez Druż...
Denkart, 7.11,223.
Jeżeli sześcioro oczu Saoszyjanta rozumieć należy jako rozmieszczone na trzech twarzach czy trzech głowach, to według wszelkiego prawdopodobieństwa działałby tu wpływ ikonografii indyjskiej u, a ściślej — ikonografii buddyjskiej (rozdz. VII, 3). Buddyzm posiada, zwłaszcza w osobie Maitreji — przyszłego Buddy ludzkiego, jedynego bodhisattwy czczonego również w hinajanie — postać o charakterze mesjanicznym, zbliżoną do Saoszyjanta; Maitreji również przypisuje się, szczególnie w tekstach chińskich, niezwykłą potęgę wzroku i zdolność pojmowania25. Maitreja, który w sztuce Gandhary przedstawiany jest, podobnie jak sam Budda, w postaci całkowicie normalnej, później, pod wpływem ikonografii siwaickiej, ma trzy głowy i czworo ramion. W Sandhana-mali, w której znajdują odbicie idee buddyzmu tantrycznego (Wadżrajana), mamy opis Maitreji
0 trzech głowach różnej barwy: środkowa jest żółta jak złoto (jest to również kolor całego ciała), dwie boczne —- biała i niebieska26. Podobne postacie o trzech głowach (i czworgu ramionach), przedstawiające różnych bodhisattwów, wśród których zapewne jest i Maitreja, widnieją na drewnianych malowanych panneau znalezionych w ruinach starożytnych sanktuariów buddyjskich w Dandan-Uiłik, w okręgu Khotan (Turkiestan chiński)
1 pochodzących z czasów przed penetracją islamu, która dokonała się w VIII w. Jedna z tych postaci, siedząca ze skrzyżowanymi nogami na poduszce podtrzymywanej przez dwa leżące byki, ma całe ciało i środkową głowę ciemnoniebieskie, a boczne jedną białą, drugą zaś ciemnożółtą 27.
Ale koncepcja trójgłowego Saoszyjanta znajduje odbicie ikonograficzne w samymże świecie irańskim, ściślej — w Iranie wschodnim, w graniczącym z Indiami rejonie Sistan, dawnej Sakastanie, w krainie Saka, która według Awesty jest kolebką znakomitej dynastii Kawi, oraz Firdusi, gdzie dokonywał swych bohaterskich czynów legendarny Rustam. Wchodzą tu w grę •przede wszystkim malowidła ścienne z Koh-i-Khwaja, ,,Wzgórza
137