Obraz
8 4

A

// 12

Wielu badaczy (np. Johannes Maringer w Goch of Prehistorie Mon) uważa, iż „wydaje się wysoce prawdopodobne, że figurki żeńskie były idolami kultu »wiclkicj malki«, praktykowanego w górnym paleolicie przez myśliwych polujących na mamuty”. Inni, jak Marlin Stone (When Goci Was A Woman), rozważają fenomen „świtu paleolitycznego ogrodu Eden" i łączą kult bogini matki / czcią oddawaną późniejszym boginiom panteonu sume-ryjskiego. Jednym z przydomków Ninmah, która pomagała Enki w^r stworzeniu człowieka, była    nie ma wątpliwości, że stąd pochodzi słowo,

które oznacza „matkę” we wszystkich niemal językach świata. Nie ma też nic dziwnego w tym, że czczono ją już jakieś 30 000 lat temu bo Anunnaki byli na Ziemi od znacznie dłuższego czasu, a Ninmah/Mammi żyła wśród nich.

Niemniej nasuwa się pytanie, skąd człowiek epoki kamienia, a ściślej mówiąc, człowiek z Cro-Magnon, wiedział o istnieniu tych „bogów”?

1 tutaj, jak przypuszczamy, wchodzą w grę znalezione w jaskiniach e-poki kamienia rysunki innego ty pu. Jeśli w ogóle się o nich wspomina (co zdarza się rzadko), określa się je słowem „znaki”. Nie są to jednak jakieś rysy czy bezładne linie. Te „znaki” przedstawiają wyraźnie określone kształty - kształty obiektów, nazywanych dziś UFO...

Najlepszym sposobem przekonania o tym jest reprodukcja tych „znaków”. Ilustracja 12. przedstawia reprodukcje dziel artystów epoki ka-38

mienia - ówczesnych reporterów-i lustratorów. Dzida lc odnaleziono w jaskiniach Altamira, La Pasiega i LI Castillo w Hiszpanii oraz Font dc (Janinę i Pair non Pair we Francji. Nie są to w żadnym razie wszystkie obrazy tego typu, lecz tylko te, które naszym zdaniem są najbardziej oczywistymi, paleolitycznymi wizerunkami rydwanów' niebiańskich. Wszystkie inne obrazy w dekorowanych jaskiniach ukazują między innymi zwierzęta w realiach rzeczywistych. Są one jak najwierniej odwzorowane przez artystów jaskiniowych, nie ma więc powodu przypuszczać, że w przypadku „znaków” przedstawiali oni obiekty będące tworem wyobraźni. Jeśli są to rysunki obiektów latających, to artyści musieli widzieć je w rzeczywistości.

Dzięki tym artystom i ich dziełom możemy spokojnie przyjąć, że gdy Adam i Ewa - w czasach przedpotopowych - twierdzili, że widzieli „rydwany niebieskie”, mówili o faktach, nie o fikcji.

Lektura biblijnych i pozabiblijnych zapisów w świetle źródeł sumeryj-skich ogromnie ułatwi nam zrozumienie tamtych prehistorycznych wydarzeń. Zbadaliśmy już te źródła odnośnie do opowieści o stworzeniu Adama i Ewy i o ogrodzie Eden. Przeanalizujmy teraz tragedię Kaina i Abla. Dlaczego ci dwaj bracia czuli się zobow iązani do ofiarowania Jahwe pierwocin płodów rolnych czy trzód, dlaczego Jahwe wejrzał tylko na ofiarę Abla pasterza i dlaczego potem Pan pośpieszył łagodzić ból Kaina, obiecując mu, że to on. Kain, będzie panował nad Ablom?

Aby odpowiedzieć na te pytania, trzeba sobie uświadomić, że - podobnie jak w historii o stworzeniu człowdeka - wersja biblijna komprymuje kilka sumeryjskich bóstw w jedno bóstwo monoteistyczne.

Wśród sumeryjskich zapisów są dwa teksy, które traktują o sporach i konfliktach między rolnikami a pasterzami. W obu tekstach leży klucz do zrozumienia tego, co się wydarzyło, sięgają one bowiem w stecz do czasów zarówno przed udomowieniem bydła, jak i stworzeniem roślin uprawnych, do „czasu gdy zboża się jeszcze nie rodziły, jeszcze nie rosły [...), nie było owiec, owce się jeszcze nic kociły; nic było kóz”. Ale „czarnogłowi ludzie” byli już stworzeni i umieszczeni w Edenie; Anunnaki postanowili więc obdarzyć NAM.LU.GAL.LU - „cywilizowaną ludzkość” - wiedzą i narzędziami potrzebnymi do „uprawy roli” i „hodowli owiec”; nie ze względu na ludzkość, lecz „ze względu na bogów”, aby zapewnić im zaspokojenie potrzeb.

Zadanie stworzenia roślin uprawnych i udomowienia bydła spadło na Enki i Enlila. Udali się oni do DU.KU, „miejsca oczyszczenia”, „boskiej i-zby stworzenia” i powołali na świat łahar („bydło wełniste”) i anszan („zboża”). „Dla lahar postawili owczarnię [...], dla anszan wydali pług i

39