176 Ksztnłlowaiiic slruklury kiipidtłu pimlsichioislwa
danego papieru wartościowego to stosunek premii za ryzyko z tego papieru [E (/?,„)-/?/] do jego współczynnika beta. Określa on, jaka wartość zwrotu przypada na każdą jednostkę ponoszonego ryzyka systematycznego.
Przykład 5.5
Informacje dotyczące dwóch walorów, A i tf, są następujące:
Walor Współczynnik (3 Oczekiwany zwrot
A 1,2 16%
B 0,8 11%
Stopa pozbawiona ryzyka to 7%.
Należy sprawdzić, czy te walory są właściwie wycenione w stosunku do siebie. Obliczamy wskaźnik PR/R:
PR _E (R,„)-Rr R = p
dla A:
7,5%;
dla B:
11% —7% 0,8^
5,0%.
Zwrot z A jest większy niż zwrot z B, a zatem walor B oferuje niedostateczną kompensatę za ponoszone ryzyko.
Intensywność badań nad czynnikami kształtującymi strukturę kapitału odzwierciedla bogata bibliografia publikowana na ten temat.
Czynniki wpływające na strukturę kapitału można podzielić na makroekonomiczne i mikroekonomiczne. Do czynników makroekonomicznych można zaliczyć specyfikę gospodarki, politykę rządu, poziom inflacji, system podatkowy itp.
Wpływ czynników specyficznych spółki na strukturę kapitału jest bardzo szeroko omawiany w literaturze, ale mimo to odnotowuje się rozbieżności w ich określaniu. Przykładem tej niejednolitości mogą być przytaczane poniżej opinie różnych autorów.
Według Copelanda i Westona [1988] czynnikami tymi są:
• oczekiwany wskaźnik wzrostu sprzedaży i jego stabilność;
• cechy specyficzne branży;
• struktura aktywów firmy;
• kontrola ora/, stosunek kierownictwa i akcjonariuszy spółki do ponoszenia ryzyka;
• postawa wierzycieli w odniesieniu do spółki i branży.
Inni autorzy klasyfikują czynniki wpływające na kształtowanie struktury kapitału w następujący sposób [Emery, Finnerty, 1991]:
• stopień ryzyka operacyjnego działalności przedsiębiorstwa;
• pozycja spółki na rynku (branży);
• uzyskane marże i wyniki finansowe;
• jakość kierownictwa spółki;
• konserwatyzm stosowanych zasad księgowych;
• wskaźnik pokrycia opłat stałych;
• wskaźnik relacji kapitałów obcych do wartości likwidacyjnej aktywów spółki;
• adekwatność przepływów pieniężnych do obsługi przyszłego zadłużenia;
• elastyczność finansowa spółki w przyszłości.
Niektórzy autorzy wymieniają: ponoszone ryzyko, podatki, koszty bankructwa, stopy procentowe, kwoty wypłat dywidendy, emisję obligacji.
Z kolei Norton [1991] wyróżnia następujące czynniki:
• rynek kapitałowy (całość);
• koszty agencji, nazwane też kosztami ochrony interesów (agency costs)\
• opodatkowanie;
• sygnalizację;
• asymetrię informacji;
• czynniki materialne;
• zarządzanie;
• dążenie kierownictwa do elastyczności działania;
• rynek pracy.
Kolejnymi autorami, którzy przedstawili szczegółową analizę czynników sinik tury kapitału, są Titman i Wessels [19881- Uważają oni, że należy rozważyć następujące czynniki:
• dźwignię finansową;
• nieodsetkowe tarcze podatkowe;
• perspektywy rozwoju;
• nietypowość (unikatowość) produkcji;
• klasyfikację branżową;
• rozmiar przedsiębiorstwa;
• zmienność zysku;
• rentowność.
Rozbieżności te mogą świadczyć o złożoności problemu determinantów struk tury kapitału, jak też o tym, że badania nad nimi nie zostały jeszcze zakończone.