XXXTI hogo a komedia francuska
«m RoąptawiaiBe zaś o tych hastach tak, jak gdyfaj jot zrealizowane pod auspicjami Restauracji, ocrrsiśoe siecznym pociągnięciem retorycznym: goimnafcie w ten sposób swój program z wiarą w j^J go reęfizanę- Autor wierzy w postęp, wierzy w lucfcj kość przede wszystkim widać wyraźnie, że z doświadl nt«a jakim byk) dla niego wystawienie HernaniegĄ| wwniÓGł coś radosnego i wielkiego: odkrył lud. odkryfl pobłkznosć dojrzałą do przyjęcia arcydzieł, spragnioną kh i rozmiłowaną w wolnośd. Poeta może ufnie spoJ gjądać f przyszłość bo wie. dla kogo powinien tw&J
Zaaczrae bitwy o >Remaniegoc dla dalszego rozwoje romaatynnu francuskiego. Wystawienie Hemaniego na
scenie Komedii Francuskiej oznacza zwycięstwo ro-Bsutyzuia w tym sensie, że ma on już teraz dowód, iż
uadie estetyki jego powstają dzieła, które mogą rywtJ Srewaćz arcydziełami klasycyzmu. Zwycięstwo to jednak nie jest ani całkowite, ani trwałe. Wystarczy powiel
wśy. że sposrod dalsza
iramatów Wiktor;
dynie trzy będą grane w Komedii Francuskiej: Król tif bami, Aagdo oraz Burgmbfome, podczas gdy St triom de Ł*we, hokrecja Borpfe (największy sukces 'cenical
ny Wiktora Hugo). Maria Twdor i Rui/ Bios (najlepsza; jiyba z jego szh^ — grane są na scenach bulwardl •ydr KrM się besot miał tylko jedno przedstawienie i został zakazany. W r. 1837 Hugo wytacza Komadfl Francuskie proces za odmowę grania swych trtid| m.k.Benmiego
Oi r. UH uwaga publiczności zwraca śę poru
w kierunku klasycyzmu, który zresztą nie przestał istnieć i w dalszym ciągu produkuje tragedie, tyle że w technice coraz bardziej zbliżone do formy dramatu romantycznego,, Występy panny Rachel, niezrównanej odtwórczyni arcydzieł klasycyzmu, są od r. 1838 wielkimi wydarzeniami teatralnymi. Gdy Hugo powraca w r. 1843 na scenę z Bur grabiami, sztuką, która jest w równej mierze wystąpieniem politycznym co eksperymentem literackim, nie znajdzie oddźwięku wśród publiczności. Monarchia Lipcowa dokonała swojego dzieła wytwarzając nową publiczność elitarną, publiczność rekrutującą się z fińansjery mieszczańskiej, która jak , najbardziej* nieufnie spogląda na utwory romantycznej} liberalizm wsztuce jest jej obcy, jak niedogodny jest dla niej liberalizm polityczny. W tym samym roku, kiedy Hugo wystawia Burgrdbiów, dochodzi do głosu wyrażająca aspiracje zwycięskiego mieszczaństwa Szkoła Zdrowego Rozsądku (Lukrecja Ponsarda), która zlikwi^ duje w teatrze spór o klasycyzm i romantyzm, torując drogę realistycznej komedii obyczajowej. ^
Niemniej nie ulega wątpliwości, że Hemani jest nie k tylko wydarzeniem literackim spełniającym aktualne I zamówienie społeczne, ale też wnosi wartości trwale. Jest pierwszym dramatem, który można określić jako v \ poetycki dramat historyczny; jest wytworem romantyzmu, który trwa przy tematyce historycznej, interpretu-'. i jąc wypadki historyczne w sposób zupełnie swobodny,
I starając się wydobyć z nich jakiś głębszy sens. Dla Hugo sens ten wytyczy sprawa człowieka, której poeta I będzie bronił w swoich dramatach, jakkolwiek pod pió-