P1070909

118

Na poddaszu ponad sklepieniami widoczne pierwotne okna romańskie, w pn. ścianie nawy cztery, w tym skrajne zach. okrągłe, zamurowane, trzy pozostałe otwarte, dostępne w całości nad sklepieniem nawy bocznej, zamknięte półkoliście, prosto rozglifione, z tynkowanymi podłuczami i czołami od zewnętrznej strony, w środkowym oknie zachowane ceramiczne fragmenty prostego węgarka zwężającego światło okna na 1 cegłę; zamknięcie węgarka w podłuczu z dwóch formowanych elementów z wymodelowanymi skośnie wałkami 47 ustawionymi w daszek wpisany w luk (fig. 47). W pn. ścianie prezbiterium okno podobne do trzech w nawie. W pd. ścianie nawy od zach. okrągłe okno z pięcioma ceglanymi uskokami, od zewnątrz zamurowane, ku wsch. zamurowane okno romańskie przecięte większym ostrołukowym także zamurowanym, dalej w nowszym odcinku muru fragmenty dwóch niżej osadzonych okien ostrołukowych poprzedzających budowę sklepienia. Szczyt nad arkadą tęczy (widoczny z poddasza) przemurowany, od zach. z trzema płycinami os-trołukowymi i dwoma otworami zamkniętymi półkoliście (pd. w połowie przerwany); wyżej duża, przesunięta z osi płycina ostrołukowa; od wsch. oba otwory we wnękach.

38 Na zewnątrz fasada zach. (fig. 38) z zachowanym wątkiem wendyjskim, gładka, zamknięta niewydzielonym szczytem, podwyższonym zapewne 1. poł. w. XVI ze zwiększoną stromizną (podwyższenie związane z przykryciem naw

48    wspólnym dachem). Na osi portal (fig. 48) z elementami romańskimi użytymi wtórnie ze starszego portalu, zapewne z 2. poł. w. XII, dwukolumnowy, dwuuskokowy, zamknięty ceglaną, otynkowaną archiwoltą; kolumienki z różowego piaskowca, prawa zrekonstruowana 1948, o trzonie ośmiobocz-nym z głowicą kostkową ozdobioną dekoracją roślinną (fig.

50 50), lewa z trzonem o przekroju czteroliścia i odwróconą ba-

49    zą zamiast głowicy (fig. 49). Nad portalem półkoliście zamknięta wnęka, wyżej po bokach dwa niewielkie okna podobnie zamknięte, nad nimi na osi okrągłe okno strychowe z

46 trzema ceglanymi uskokami (fig. 46). W nadmurowanej części szczytu cztery okrągłe tynkowane wnęk-i w układzie rombowym. Szczyt zwieńczony cokołem, na którym krzyż jo* annitów. Naroża fasady ujęte skarpami z uskokiem. Wieża dwukondygnacyjna, z jednouskokowymi skarpami na narożach; w przyziemiu od zach. małe okno zamknięte półkoliście, od pn. wejście do kościoła w półkolistej tynkowanej wnęce, na piętrze z obu stron okna o trzech uskokach, zamknięte półkolem. Ściana nawy bocznej otynkowana, z dwoma oknami odcinkowymi ok. 1736 i dwiema prostymi skarpą*

Kościół św. Jana Jerozolimskiego 1:500

mi. Elewacja wsch. (fig. 39) z częściowo rekonstruowanym 39 wątkiem wendyjskim, ze zrekonstruowanym szczytem, tynkowana i zwieńczona schodkowo w partii zakrystii Okno na osi prezbiterium w. XVI (?) o zamknięciu półkolistym z podniesioną strzałką, przedzielone ceglaną laską; w luku ościeża wklęska, w głębi wałek; w szczycie okno okrągłe, trójusko-kowe. W ścianie zakrystii okno ostrołukowe z ościeżem profilowanym wałkiem, wyżej w półszczycie trzy pionowe wnęki, w najwyższym stopniu szczytu prześwit na sygnaturkę.

W pd. ścianie prezbiterium małe półkoliście zamknięte okno w miejscu pierwotnego większego otworu, w zach. przęśle nawy'okno zamknięte segmentowo. Wsch. szczyt nawy nad łukiem tęczowym tynkowany, z zaznaczonym uskokiem pierwotnego spadu, z dwiema okrągłymi wnękami w zamknięciu, zwieńczony wieżyczką z prześwitem na sygnaturkę. Nad nawą i prezbiterium więźba storczykowa, na której nad nawami dach dwuspadowy, pn. połać nad nawą boczną podniesiona w. XVI nad koronę muru nawy głównej (w partii poza wieżą); osobny dach dwuspadowy nad prezbiterium i zakrystią, z podobnie podniesioną połacią pn. nad zakrystią, w miejsce wcześniejszego dachu pulpitowego. Nad wieżą dach wygięty ośmiopołaciowy (do 1948 czteropołaciowy). Pod kościołem dwie niedostępne krypty. — We wnętrzu kościoła polichromia wykonana 1948 przez Stanisława Teisseyre: w na-