trafiały
jc csyta
,u%j graf
dem jest Uranu* wkracza na posta duszność drzeja i dy \ sbol których anwana
na scenę, czemu trudno się dziwić, gdy się . Autorka sterowała w stronę pretensjonal-omanii, czego charakterystycznym przykła-i Kumi (1905).
it zaczyna się idyllą małżeńską; w sielankę osoba obca (Matka, drapieżnie podpatrzo-ć kobiety uosabiającej ciasnotę myśli i bez-moralizatorską). Między małżonków, An-
Ewę, we |
iska się również wąż-kusiciel, mlo- i | ||
tm Mar |
ek |
. figura |
pomyślana na wzór nie- |
rezonerów |
Przyb; |
eszewskiego, ale zreaU-1 | |
w wym |
iai | ||
sugerow |
ae |
nieuch |
ronność nadejścia kata- |
osmowa |
ki |
[arka z |
Ewą w akcie II o wyo- |
agiernej, |
, ą |
ymbolicj |
ma opowieść w akcie Ul |
ńu idzk |
'ego ko |
ta). Akt IV przynosi:; | |
ę; Ewa |
w |
arkoezer |
o dusi Matkę męża;|łu- |
i 3dbt\x$xi |
jest pn |
:v tym nie tylko odraza- | |
c^lkow: |
e nieooi |
xzebna z punktu widać- |
kt&ega i nkdoneczna w aspekcie pspaH z. Autorka otacza bohaterkę swego draWK*'
jjjjssjuJustę, zresztą nie idaiaceS) soipK
% 90