gdzie:
Tj - lepkość płynu. Pa s,
S„ - szerokość strumienia zawiesiny na wlocie, m, n - ilość obwodów zatoczonych przez cząsteczkę w aparacie, w, - prędkość wlotowa cząstek, m/s, p» - gęstość cząstek, kg/m\
Czas wirowania w wirówkach cząstek poruszających się w cieczy ruchem laminar-nym wynosi
i8-n
(3.30)
In—
d‘-(ps-p)
gdzie:
U - lepkość cieczy. Pa s,
d, - średnica zastępcza cząstek, m.
ps ~ gęstość cząstek, kg/m3,
P - gęstość cieczy, kg/m3.
© - prędkość kątowa bębna wirówki, s'\
r* — promień bębna wirówki, m,
rt - promień wewnętrzny lustra cieczy, m.
Wzór pozwalający obliczyć częstość obrotową wirówki wymaganą do oddzielenia cząstek ciała stałego w założonym czasie x ma postać:
9 • r\ • In |
h. Aj | |
p)-t |
(3.31)
Ogólne równanie filtracji określające szybkość procesu ma postać:
(3.32)
gdzie:
A - powierzchnia filtracji, m2,
Ap - różnica ciśnień wywołująca filtrację, Pa, R - całkowity opór filtracji. Pa- s/m.
Całkowity opór filtracji można przedstawić jako: R = Rq + R,
gdzie:
Ro - opór osadu. Pa- s/m,
R, - opór przegrody filtracyjnej (tkaniny filtracyjnej), Pa- s/m.
Jeśli proces filtracji traktować jako laminamy przepływ cieczy przez warstwę złoża ciała stałego o stałej wysokości L, to zgodnie z równaniem Leva. wzór (2.22), szybkość filtracji można wyrazić następującą zależnością:
(334)
A dt L 200-(1-e)2 -tp2 -tj L
gdzie:
k - stała, ma/Pa-s,
dx - średnica zastępcza ziaren warstwy filtrującej, m, e — porowatość, m3/m3,
*P - współczynnik kształtu, ii - lepkość przesączu. Pa- s.
Jeśli różnica ciśnień wywołująca filtrację składa się z różnicy ciśnień po obu stronach przegrody filtracyjnej Ap„ = pi - pa i parcia słupa zawiesiny znajdującej się nad przegrodą, to:
wf
dV _fc p g (H-fL) Adt L
(335)
gdzie:
H - wysokość warstwy cieczy nad warstwą filtrującą, m, p - gęstość zawiesiny, kg/m3.
3.2.1. Filtracja grawitacyjna
Jeśli filtracja zachodzi tylko pod działaniem sił grawitacji, to wzór (335) upraszcza się do postaci:
wf
dV p-g-(H-t-L) A-dr " L
(336)
33