Rys. 5.2. Zmiany w proporcjach ciała u świni: a — dzik europejski, b — Świnia typu tłuszczowo-mięsnego, c — Świnia typu mięsnego (wg Davidsona)
ności zwierząt, pojawienia się nowych chorób, nie znanych u dzika czy świń mniej szlachetnych.
i
Jednostronna selekcja na cechy mięsności sprawia, że coraz powszechniej występuje degeneracja mięśni, czego przykładem jest belgijska rasa pietrain.
Efektem wzrostu i rozwoju jest powiększanie masy ciała. Jego tempo w znacznej mierze zależy do właściwości dziedzicznych i może być powolne lub szybkie. Na podstawie tej cechy wszystkie rasy świń dzieli się na 2 grupy: powoli rosące i szybko rosnące. Do pierwszej należą Wszystkie świnie prymitywne i niektóre nie istniejące już rasy szlachetne, natomiast do drugiej współczesne rasy szlachetne.
Dojrzewanie somatyczne. Dojrzałość somatyczna, a-
n
zyczna to synonimy określające zakończenie procesów wzrostu i rozwoju zwierzęcia. Po osiągniędu j dojrzałości somatycznej nie przyrasta już ani kościec, ani mięśnie, a nadwyżka paszy po zaspokojeniu potrzeb bytowych jest przetwarzana na tłuszcz lub inne formy produkcji, np. rozwój płodów czy wytwarzanie mleka. Wiek, w któiym poszczególne rasy świń osiągają dojrzałość somatyczną, jest bardzo zróżnicowany/ Niektóre dojrzewają przed upływem 2 lat, inne dopiero po 4-5 latach. Rasy kończące wzrost i rozwój w wieku ok. 2 lat można potraktować jako wcześnie dojrzewające, natomiast w wieku ok. 3.5 lat - jako późno dojrzewające.