Rozdział 2. Teoretyczne podstawy rozwoju regionalnego i imuunegu
nia władzy publicznej’185. Służąc budowie mechanizmów demokracji i decentralizacji władzy publicznej został „wyposażony w organy decyzyjne, ukonstytuowane demokratycznie i korzystające z szerokiej autonomii"186.
Zdaniem J. Kołodziejskiego187, nowy system terytorialny powinien zapewnić funkcjonowanie mechanizmu, który w ciągłej grze informacyjno-decyzyjnej umożliwiałby przede wszystkim identyfikację różnych interesów i celów oraz sprzeczności między celami państwa a interesami lokalnymi i celami cząstkowymi samorządów terytorialnych oraz podmiotów gospodarczych. Identyfikacja pojawiających się ewentualnie konfliktów to nie wszystko. Dzięki wykorzystaniu, opartych na rozwiązaniach konsensuso-wych, procedur negocjacyjnych i decyzyjnych powinno dochodzić w ramach działani? takiego systemu do ich rozwiązania lub co najmniej ich minimalizacji. Natomiast kreowanie polityk wszystkich uczestników gry, stymulujących rozwiązania konsensusowe, powinno w jak największym stopniu zapobiegać powstawaniu sytuacji konfliktowych. .W tej grze samorządowe podmioty polityki regionalnej i lokalnej miałyby możliwość wykorzystywania szans pojawiających się w procesie rzeczywistego rozwoju, szansę minimalizacji lub wyprzedzającego likwidowania ograniczeń i zagrożeń rozwoju oraz możliwość rozwiązywania ujawniających się sprzeczności, a nawet konfliktowości interesów i dążeń różnych grup społecznych i podmiotów gospodarczych”188.
Termin rozwój lokalny nie ma jednoznacznej, powszechnie obowiązującej definicji. Funkcjonuje najczęściej wraz z takimi pojęciami jak: lokalny, lokalność, społeczność lokalna, lokalne zasoby, czy też układy lokalne bądź lokalne systemy.
Wyrażenie lokalny opisuje podmiot związany z określonym miejscem w przestrzeni, przynależny do tego miejsca i przez ten fakt przynależności posiadający określone cechy. Natomiast lokalność, jako rzeczownik pochodzący od przymiotnika lokalny, w swoim podstawowym rozumieniu oznacza ograniczenie do danego miejsca189.
Według B. Kacprzyńskiego190 lokalność jako cechę wyróżniającą można ujmować trojako:
1,5 E. Wojciechowski, Samorząd terytorialny w warunkach gospodarki rynkowej. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1997, s. 7.
,BE. Wojciechowski, Zarządzanie w samorządzie terytorialnym. Centrum Doradztwa i Informacji Difin Sp. z o.o.. Warszawa 2003, s. 7.
ln i. Kołodziejski, Kształtowanie rozwoju regionalnego w procesie transformacji krajów postsocjalistycznych, [w:] B. Jałowiecki (red.), Współczesne problemy rozwoju regionalnego, Warszawa 1995, s. 126-127.
* Tamże. s. 127.
m Zob. W. Doroszewski (red.). Słownik języka polskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1963, 14, s. 191-192.