PB250070

Technika

chwilowej

izolacji

Czym jes technika swobodn ekspresji plastyczn

^sz*l szansę wytrwania w swym postanowieniu, czyli zachowania jak największej liczby punktów.

Technika chwilowej izolacji, nazywana także techniką izolacji | społecznej, polega na krótkotrwałym (przeważnie nie dłuższym niż 2-3-minutowym) i uprzednio zapowiedzianym zawieszeniu ucznia (wychowanka) w zajęciach z powodu na przykład utrudniania ich prowadzenia. Stosowana może być jedynie wobec dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Zawieszenie w zajęciach oznacza wyłączenie z nich dziecka poza miejsce, w którym się one odbywają, lub przesadzenie go do specjalnie przewidzianego na ten cel stolika. Technikę tę z dobrym na ogół skutkiem stosowano wobec dzieci nadmiernie pobudliwych, agresywnych i emocjonalnie związanych z grupą rówieśniczą. Mało lub wcale nieskuteczna okazała się w przypadku dzieci zahamowanych, biernych i dobrze znoszących osamotnienie. Pomyślne wyniki zapewnia stosowanie jej łącznie z technikami wzmacniania pozytywnego (por. R. Whelan, N. Haring, 1966; H. Walker i in., 1968; R. S. Drabman, R. Spitalnik, 1973).

Nie ulega jednak wątpliwości, iż technika chwilowej izolacji, a także technika potrąconych punktów są technikami wyraźnie kontrowersyjnymi i mogą być stosowane tylko sporadycznie i w przypadkach szczególnych. Należy też pamiętać, że wszelkie techniki wzmacniania negatywnego są złem koniecznym. Dlatego pierwszeństwo w procesie wychowania z reguły należy się technikom wzmacniania pozytywnego. Ale i one mają swoje ograniczenia, tj. wymagają daleko idącej wstrzemięźliwości, a nade wszystko możliwie szybkiego i umiejętnego powstrzymania się od ich stosowania ponad miarę.

4. Techniki oddziaływań niewerbalnych

Wysoko cenionymi na ogół technikami wychowawczymi są techniki oddziaływań niewerbalnych. Należą do nich m.in.: technika swobodnej ekspresji plastycznej i technika ignorowania zachowań niepożądanych.

Technika swobodnej ekspresji plastycznej

Technika ta stanowi samorzutne uzewnętrznianie swych przeżyć, doświadczeń i wiedzy o otaczającym świecie, za pomocą rysowania, malowania, lepienia i wycinania. Umożliwia wyrażanie w ten sposób przez dzieci i młodzież swych myśli i uczuć, dotyczących wielu nurtujących ich problemów. Dzięki temu mogą niejednokrotnie „odsłonić”

Techniki oddziaływań niewerbalnych 255