p170 Chądzyński Region i jego rozwój 07

Region i jego rozwój w warunkach globalizacji wo-badawczego. Te wzajemne kontakty powinny się przekładać na łatwiejszą wymianę informacji, łatwiejszy przepływ rozwiązań technologicznych i organizacyjnych, co w konsekwencji powinno prowadzić do stałego wzrostu produktywności dystryktu.

Według V. Capecchiego o zaistnieniu dystryktu przemysłowego można mówić gdy⁵¹¹:

•    system produkcji charakteryzuje się elastycznością pozwalającą na stosunkowo szybkie dostosowanie się do zróżnicowanych potrzeb klientów, a w szczególnych przypadkach możliwe jest szybkie przygotowanie i wyprodukowanie całej gamy produktów, na które klient zgłasza zapotrzebowanie;

•    na określonym terytorium funkcjonuje wiele małych i bardzo małych firm, które cechuje ten sam typ elastycznej produkcji;

•    spośród tych firm niektóre sprzedają swój produkt bezpośrednio na rynku finalnym, podczas gdy inne zajmują się procesem przetwarzania lub produkowania elementów składowych późniejszego produktu finalnego, czyli zachodzi zjawisko specjalizacji fazowej;

•    podział na firmy sprzedające produkt finalny i poddostawców, czy podwykonawców tych firm nie jest sztywny i w pewnym momencie każda z tych firm, w zależności od potrzeby chwili, może stać się zarówno poddostawcą czy podwykonawcą, jak i twórcą produktu finalnego;

•    relacje pomiędzy firmami przybierają na przemian formę współzawodnictwa i kooperacji, tzn., że firmy nie walczą ze sobą, ale próbują znaleźć rynki dla nowych produktów bez czynienia destrukcji, niekorzystnych efektów wewnątrz danego dystryktu przemysłowego;

•    można wyodrębnić strefę, ograniczony geograficznie obszar, który charakteryzuje się pewnym dominującym na nim rodzajem produkcji;

•    można zaobserwować silną więź pomiędzy dystryktem jako miejscem produkcji, a otaczającym go światem, będącym mieszanką życia rodzinnego, politycznego i społecznego.

Z kolei W. Stóhr, w jednej ze swoich prac⁵¹², zdecydował się na przedstawienie struktury i sposobu funkcjonowania włoskiego dystryktu przemysłowego m.in. w poniżej zaprezentowanej formie graficznej, zwracając uwagę na to, że adaptowane w ramach dystryktu innowacje techniczne i organizacyjne nie muszą wcale pochodzić wyłącznie z własnych, lokalnych źródeł.

^5.1    V. Capecchi, A his tory of flacible specialisation and itidnstrial districts in Emilia-Romagna, [w:] F.Pyke. C. Be-cattini. W. Sengcrberger (red.), Idustrial Districts and inter-firm Corporation in Italy, International Insutute for Labour Studies, Geneva 1992, s. 21-22.

^5.2    W. Sldhr. Regional innovation complexes. Papers of Regional Science Association, 59, 1986.