pic 10 11 183823

do stopnia zagrożenia i następować dopiero po uprzednim ostrzeżeniu o możliwości ich użycia.

Wobec nieletniego można stosować następujące środki przymusu bezpośredniego: siłę fizyczną, umieszczenie w izbie izolacyjnej lub założenie pasa obezwładniającego lub kaftana bezpieczeństwa. Umieszczenie w izbie izolacyjnej i założenie pasa obezwładniającego lub kaftana bezpieczeństwa stosuje się wyłącznie wobec nieletniego umieszczonego w zakładzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich, jedynie w przypadku usiłowaniu targnięcia się nieletniego na życie lub zdrowie własne albo innej osoby.

Założenia pasa obezwładniającego lub kaftana bezpieczeństwa nie stosuje się względem nieletniego dotkniętego kalectwem. Wobec nieletniej o widocznej ciąży stosuje się wyłącznie siłę fizyczną. Jeżeli jest to konieczne, można stosować wobec nieletniego umieszczonego w zakładzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich jednocześnie różne środki przymusu bezpośredniego, z tym że umieszczenie w izbie izolacyjnej nie może trwać dłużej niż 48 godzin, a nieletniego w wieku do 14 lat - nie dłużej niż 12 godzin.

Decyzję o zastosowaniu środków przymusu bezpośredniego podejmuje dyrektor zakładu, placówki lub ośrodka, w którym nieletni jest umieszczony, a w razie jego nieobecności - zastępujący go pracownik pedagogiczny. W razie bezpośredniego, gwałtownego zamachu na życie lub zdrowie osoby, a w szczególności pracownika zakładu, placówki lub ośrodka, w których nieletni jest umieszczony, decyzję o zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego może podjąć także inny pracownik. Nieletniego, wobec którego zastosowano środek przymusu bezpośredniego, poddaje się niezwłocznie badaniu lekarskiemu. Z faktu zastosowania środka przymusu bezpośredniego sporządza się protokół. O zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego dyrektor powiadamia sędziego rodzinnego sprawującego nadzór nad placówką, sąd rodzinny wykonujący środek poprawczy lub organ, do którego dyspozycji pozostaje nieletni.

Rada Ministrów określiła, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób użycia środków przymusu bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii i ośrodkach szkolno-wychowawczych oraz sposób kontroli nad decyzjami o zastosowaniu tych środków. Określiła także rodzaje młodzieżowych ośrodków wychowawczych i młodzieżowych ośrodków socjoterapii, w których mogą być stosowane środki przymusu bezpośredniego, uwzględnia cel stosowania środków, formy, w jakich mogą być one stosowane, związaną z ich stosowaniem potrzebę doboru właściwych metod oddziaływania wychowawczego na nieletniego, sposób prowadzenia dokumentacji związanej z zastosowaniem środków, szczegółowy sposób sprawowania opieki nad stanem zdrowia fizycznego i psychicznego nieletniego, wobec którego zastosowano środek bezpośredniego przymusu. Przy użyciu tych środków należy mieć na uwadze konieczność poszanowania praw i godności nieletniego oraz zapewnienia bezpieczeństwa osób, zakładów, schronisk i placówek.

Minister Sprawiedliwości określił również, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb współdziałania zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich z policją, w wypadku zagrożenia bezpieczeństwa tych placówek, uwzględniając w szczególności przypadki i warunki użycia sił policji na terenie zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich.

Zatrudnianie nieletnich

Nieletni umieszczony w zakładzie poprawczym może zostać zatrudniony w gospodarstwie pomocniczym zakładu poprawczego jeżeli ukończył 16 lat i spełnia wymogi określone w Kodeksie pracy. Do czasu pracy nieletniego stosuje się przepisy art. 202 Kodeksu pracy. Należność nieletniego za pracę ustala się według zasad wynagradzania pracowników za pracę tego rodzaju, którą wykonuje nieletni. Za prace porządkowe wykonywane na rzecz zakładu w wymiarze nieprzekraczającym 30 godzin miesięcznie wynagrodzenie nieletniemu nie przysługuje; za sumienną pracę tego rodzaju mogą być przyznawane nagrody pieniężne. Okresy pracy wykonywanej przez nieletniego w czasie odbywania środka poprawczego (z wyjątkiem prac porządkowych do 30 godzin miesięcznie) uważa się za okresy równorzędne z okresami zatrudnienia w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Okresy pracy wykonywanej przez nieletniego wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Nieletni, który uległ wypadkowi lub zachorował na chorobę zawodową przy wykonywaniu pracy w czasie odbywania środka poprawczego, ma prawo do świadczenia z tytułu tego wypadku lub choroby na zasadach przewidzianych dla pracowników. W razie śmierci nieletniego wskutek takiego wypadku lub choroby, świadczenia z tego tytułu przysługują pozostałym po nim członkom rodziny na zasadach przewidzianych dla członków rodzin pracownika.

Zwalnianie nieletniego z zakładu

Sąd orzeka umieszczenie nieletniego w zakładzie poprawczym (wyrokiem sądowym) bezterminowo, czyli nie określa czasu pobytu nieletniego

491