pic 10 11 183155

pic 10 11 183155



we centrum pomocy rodzinie powiadamia sąd, który wydał orzeczenie, oraz szkołę, do której wcześniej uczęszczało dziecko.

Dziecko przyjęte do pogotowia jest zazwyczaj umieszczone w izbie sanitarno-epidemiologicznej i w izbie rotacyjnej, a następnie jest włączone do grupy wychowawczej. O okresie pobytu wychowanka w izbie decyduje dyrektor działający w porozumieniu z lekarzem i pielęgniarką. Wychowawca przyjmujący dziecko do grupy i kierujący procesem wychowawczym wypełnia kartę pobytu dziecka, opracowuje wraz z psychologiem, pedagogiem, pracownikiem socjalnym, a także innymi specjalistami indywidualny plan pracy z dzieckiem. Podstawą opracowania indywidualnego planu pracy są dokumenty dziecka, analiza procesu zmian w jego rozwoju psychicznym i fizycznym w trakcie pobytu w placówce oraz oceny efektów pracy socjalnej prowadzonej z jego rodzicami. Indywidualny plan uwzględnia wiek dziecka, jego możliwości psychofizyczne, sytuację rodzinną i przebieg procesu usamodzielnienia. W zależności od zmieniającej się sytuacji dziecka jest on modyfikowany i do niej dostosowywany. Praca opiekuńczo-wychowawcza jest realizowana na poziomie pewnych standardów, które określają, co dzieciom w placówce przysługuje.

Zasadniczo okres pobytu dziecka skierowanego do pogotowia trwa do zakończenia badań i zakwalifikowania do odpowiedniej placówki, rodziny zastępczej lub przysposobienia, nie dłużej jednak niż 3 miesiące. W przypadku gdy postępowanie sądowe w sposobie uregulowania sytuacji prawnej dziecka jest w toku, pobyt może być przedłużony nie dłużej jednak niż o 3 miesiące. Pobyt dziecka w pogotowiu ustaje, gdy dziecko powraca do rodziców lub trafia do innej formy opieki, lub sąd orzeka o zakończeniu pobytu w placówce. W przypadku samowolnego opuszczenia pogotowia przez dziecko lub niezgłoszenia się dziecka w wyznaczonym terminie po usprawiedliwionej nieobecności dyrektor przeprowadza postępowanie wyjaśniające i w ciągu 24 godzin powiadamia rodziców, opiekunów, policję, sąd rodzinny oraz powiatowe centrum pomocy rodzinie o zaistniałej sytuacji, a stały Zespół do Spraw Okresowej Oceny Sytuacji Dziecka ocenia zasadność jego dalszego pobytu w placówce i podejmuje decyzję. Jeżeli wychowanek ukończył 18 rok życia i samowolnie opuścił placówkę lub rażąco naruszył zasady współżycia w placówce, dyrektor może wykreślić go z ewidencji.

Pogotowie prowadzi następującą dokumentację dotyczącą pobytu wychowanka w placówce i jego nauki:

1.    księgę ewidencji wychowanków,

2.    kartę pobytu wychowanka, w której co dwa tygodnie uzupełnia się informacje o ocenie relacji dziecka z rodzicami, jego funkcjonowaniu w placówce, w szkole, o jego samodzielności, potrzebach i ważnych dla niego wydarzeniach,

3.    kartę wyposażenia wychowanków,

4.    indywidualny plan pracy z dzieckiem,

5.    dokumentację osobistą,

6.    kartę udziału w zajęciach specjalistycznych z opisem ich przebiegu,

7.    arkusze badań i obserwacji psychologicznych oraz pedagogicznych.

Na dokumentację osobistą wychowanka składają się następujące

materiały:

1.    skierowanie,

2.    wyciąg z aktu urodzenia,

3.    orzeczenia z sądu,

4.    odpisy z aktów zgonu rodziców, jeśli nie żyją,

5.    dokumenty meldunkowe,

6.    korespondencja w sprawach wychowania,

7.    dokumenty szkolne,

8.    orzeczenie lub opinia kwalifikacyjna,

9.    wnioski i wskazania dotyczące programu indywidualnej terapii i resocjalizacji,

10.    osobista dokumentacja zdrowotna oraz inna dokumentacja dotycząca wychowanka.

Internat. Ponieważ pogotowie opiekuńcze jest placówką opieki całkowitej, winno więc zapewnić dzieciom opiekę całodobową. Czyni to poprzez internat, w którym prowadzone jest całe pozaszkolne życie dzieci w pogotowiu. Jeden wychowawca kieruje procesem wychowawczym nie więcej niż 8 dzieci. Ten niewysoki limit podopiecznych uzasadniony jest składem wychowanków oraz specyfiką pracy w pogotowiu. Mały zespół wychowanków tworzy dobry klimat do pracy opiekuńczo-wychowawczej i zapewnienia dzieciom poczucia bezpieczeństwa. Mała grupa sprzyja również dobrej pracy kompensacyjnej z dzieckiem (Krupiński 1990). W pogotowiu opiekuńczym organizuje się najczęściej grupy wiekowe, tworzone z dzieci jednej płci w zbliżonym wieku i stopniu rozwoju. Wybór koncepcji grup wychowawczych jest zależny od układu pomieszczeń w placówce, wyposażenia i liczby wychowanków. Nowi wychowankowie przed wprowadzeniem do grupy są zapoznawani z obowiązującym planem dnia i zajęć. Wprowadzając wychowanka do grupy wychowawczej, wychowawca przedstawia go z imienia i nazwiska. Wychowankowie przebywający w pogotowiu mogą utrzymywać kontakt z najbliższą rodzina, jeżeli ta tylko czuje się związana z dzieckiem i chce je odwiedzać. Dzieci mają również przepustki, które upoważniają je do wyjazdu do domu.

297


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pic 10 11 183849 FORMY OPIEKI, WYCHOWANIA I WSPARCIA W ZREFORMOWANYM SYSTEMIE POMOCY SPOŁECZNE
pic 10 11 183249 nej izbie dziecka nieletniego, jeżeli ukończył on 13 lat, lecz nie ukończy! 17 rok
pic 10 11 183339 mów. Do rodzinnych domów dziecka trafiają bowiem często dzieci z bagażem negatywny
pic 10 11 183416 Sękowska Z., 2001, Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, APS, Warszawa. Tojza A.,
pic 10 11 183450 nia sądu, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich jednoznacznie oceniało jako niezgodne
pic 10 11 183501 Charakterystyka ośrodków i wychowanków Istnieją dwa rodzaje młodzieżowych ośrodków
pic 10 11 183518 pracy zawodowej. Ośrodki, które organizują kształcenie wychowanków na poziomie pon
pic 10 11 183526 -    prawo do odwoływania się od decyzji dotyczących wychowanka, -
pic 10 11 183624 Tylko połowa z wymienionych schronisk w Polsce to samodzielnie funkcjonujące placó

więcej podobnych podstron