- iNdbięprid sir
l> M<Quail. I«w«i inrnimtmww otoMinrgo. Wjitr.iv/* 200' ISBN *ł?X-K>-OI-ISI53-M, C by WN PWN 2007
140 Rozdział 5. Komunikowanie masowe a kultura duktów. Pozostaje jednak w myśli postmodernistycznej miejsce zarówno dla optymizmu społecznego i kulturowego, jak i dla pesymizmu. len Ang także podkreśla potrzebę rozróżnienia postmodernizmu konserwatywnego i krytycznego jako dwu postaw intelektualnych. Pisze ona: „ten pierwszy istotnie skłania się ku postawie -niech się dzieje, co chce* (...) (lecz) ten drugi, krytyczny postmodernizm kieruje się głębokim zrozumieniem ograniczeń i niepowodzeń tego, co Ilabermas nazwał -niedokończonym projektem nowoczesności-” (1998: 78).
Formy współczesnej reklamy, zwłaszcza telewizyjnej, wykazują prawdopodobnie najwięcej omówionych cech kulturowych. Prace Jeana Baudrillarda (2005) pomagają nam zrozumieć istotę kultury ponowoczesnej. Zwłaszcza jego pojecie simulacnm, które odnosi się do faktu, że różnica między obrazem a rzeczywistością nie ma już znaczenia. Media masowe stanowią niewyczerpane źródło obrazów pseudorzeczywislo-ści. którą posługujemy się zamiast doświadczenia, a którą wielu z nas trudno odróżnić od rzeczywistości jako takiej. Koncepcję tę świetnie ilustruje film Trimuiu Show (1997). Fabuła tego filmu obraca się wokół sytuacji prawdziwego człowieka, którego całe życie toczy się w ramach tasiemcowej oper)- mydlanej rozgrywającej się w wyimaginowanej społeczności. Pomysł zlewania się obrazu z rzeczywistością znajduje swój wyraz także w urządzeniach wykorzystujących wirtualne rzeczywistości, gdzie doświadczenie stymulowane zastępuje rzeczywiste.
5.9. POSTMODERNIZM
• Era modelu racjonalno-linearnego.
Brak wielkich idei organizujących refleksję nad kulturą i społeczeństwem. Brak ustalonych wartości kulturowych.
Doświadczenie i rzeczywistość są iluzoryczne i efemeryczne.
Nowe jakości w kulturze to sama nowość jako taka, pastisz, humor i szok. Kultura komercyjna jest postmodernistyczna.
Atrakcyjność idei postmodernizmu polega na tym, że pomaga on połączyć w iele przekonujących obserwacji dotyczących tendencji występujących w mediach (w tym i nowych mediach) oraz podsumować istotę wewnętrznej logiki mediów'. Wydaje się on również, użyteczny jako słowo określające połączenie różnych przemian społecznych (np. fragmentaryzację struktury klasowej, upadek ideologii politycznych i globalizację). Jednak niezależnie od tego wszystkiego postmodernizm ma mało własnej treści, nie ma w nim żadnego wartego wzmianki ładunku analitycznego, nie ma też własnego ustalonego znaczenia. W tym ujęciu wygląda właściwie jak karykatura samego siebie.
Zapisano zrzut ekrai
kliknij, aby wyświetlić