RZYM 102

Pozostałam tylko ja. Pomyślałam, co będzie, jeśli spró bujemy przywrócić go do życia i nam się nie uda. Albo gorzej: uda się, ale Dave każe się zabić, przerażony tym, kim się stał. Na koniec przypomniałam sobie jego ostatnie słowa, kiedy wykrwawiał się na śmierć w moich ramionach: „...ie... po...ólcie... mi ...rżeć...”.

-- Zrób to - powiedziałam.

TRZYDZIESTY DZIEWIĄTY

Cmentarz całkowicie odgrodzono. Zamknięto nawet obszar powietrzny nad jego terenem. Otoczyli go żołnierze z mojej jednostki, za nimi rozstawiono drugi pierścień straży. Don nie chciał ryzykować, że coś nam przeszkodzi. Postanowił również wszystko sfilmować. Jeden z jego ludzi stał przy samym grobie z przenośną kamerą.

Rodney ogarnął to wszystko wzrokiem i pokręcił głową.

- Chyba sobie żartujecie. Tylko spójrzcie na całe to gówno.

„Całe to gówno” odnosiło się do ponad setki żołnierzy obecnych na cmentarzu. Rodney nie lubił występować przed kamerą, a poza tym nie ufał rządowi, tak że nie podobała mu się publiczność złożona w większości z wojskowych.

Bones nie przejmował się widownią. Kiedy nadszedł czas, uniósł trzy palce. Do przodu wystąpiło dwunastu ochotników z naszej jednostki. Mogliśmy użyć worków z krwią, ale według Bonesa świeża dawała większego kopa. Moi trzej kapitanowie i ja nie byliśmy dzisiaj w menu,

383