Scan10115 (2)

DARON

arna

a stabilnego namicznie VT, icznego VT oraz dii z szerokimi ni QRS "omego pochodzenia

~we SVT oporne na te adenozyny, cję nerwu błędnego kadę przewodnictwa onkowo-komorowego

t szybkiej czynności w przebiegu arytmii nkowych iejących tkową drogą "zenia

Dawka

300 mg dożylnie przez 20-60 minut, a następnie we wlewie 900 mg przez 24 godziny

irdia niestabilna namicznie

ująca na kardiowersję

ASPIRYNA

Wskazania	Dawka
Ostre zespoły wieńcowe (patrz rozdział 3)	300-325 mg doustnie jako dawka wysycająca, a następnie 75 mg/dzień

300 mg dożylnie przez 10-20 minut, a następnie we wlewie 900 mg przez 24 godziny

TSOWANIE

podać 300 mg amiodaronu dożylnie przez minut w zależności od warunków i stanu namicznego pacjenta. Po tej dawce począt-oowinno się wdrożyć wlew dożylny 900 mg okres 24 godzin. Dodatkowo, w razie potrzeby powtórzyć wlew 150 mg, w przypadku nawra-h lub opornych na leczenie arytmii do maksy-. całkowitej dawki dobowej 2 g (zalecana mana dawka dobowa różni się między krajami), ntów ze znanym ciężkim upośledzeniem funk-dożylnie podawany amiodaron jest prefero-lekiem antyarytmicznym w przedsionkowych rowych zaburzeniach rytmu. Głównymi skutka-'znymi terapii amiodaronem są hipotensja ardia, czemu można zapobiec zmniejszając 'ć wlewu. Z uwagi na występowanie po poda-odowej zakrzepowego zapalenia żył, należy tylko to możliwe stosować amiodaron wykorzy-dostęp centralny. W sytuacjach nagłych lek że być podany do dużej żyły obwodowej.

ron podwyższa stężenie w osoczu warfaryny *yny, dlatego przy jego stosowaniu dawki tych należy zredukować. Dawka warfaryny zazwy-maga redukcji o jedną trzecią, a digoksyny ę. W przypadku terapii warfaryną należy mo-ać INR, a w trakcie terapii digoksyną należy ować poziom tego leku w surowicy. Amioda-iera efekt addycyjny z p-blokerami i blokera-łu wapniowego, co prowadzi do narastania przewodnictwa w węźle przedsionkowo-ko-

Aspirynę podaje się doustnie w pojedynczej dawce 300-325 mg. Wydaje się, że skuteczność aspiryny jest podobna u pacjentów, u których leczenie takie podjęto wcześniej, jak i w okresie późniejszym. Dlatego aspirynę należy stosować u pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi niezależnie od czasu, w jakim dokonuje się wstępnej oceny stanu pacjenta (patrz rozdział 3). Regularne stosowanie aspiryny może powodować ostre lub przewlekłe krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Ryzyko to jest zależne od dawki.

Ponieważ przeciwpłytkowe działanie aspiryny obserwuje się już po 30 minutach, jej podania nie należy odkładać do chwili przybycia do szpitala, chyba że istnieją wyraźne przeciwwskazania. Podanie aspiryny jest łatwe, a pojedyncze dawki są dobrze tolerowane.

Jeżeli we wczesnej fazie stosuje się terapię fibrynoli-tyczną, równocześnie należy stosować aspirynę, co zmniejsza ryzyko wczesnej reokluzji.

Aspiryna w istotny sposób poprawia rokowanie u pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi znacząco redukując ryzyko zgonu sercowego. Skuteczność aspiryny jest związana z jej działaniem przeciwpłyt-kowym i ochroną przeciwzakrzepową.

ATROPINA

Wskazania	Dawka
Bradykardia zatokowa, przedsionkowa lub węzłowa, z objawami niestabilności hemodynamicznej	Dawka 500 gg dożylnie podawana stopniowo do maksymalnej dawki 3 mg

ZASTOSOW/

Należy podać atropinę w dawce wstępnej 0,5-1 mg dożylnie. Jeżeli to konieczne można powtarzać tę dawkę, ale w przypadku braku efektu trzeba rozważyć stymulację (patrz rozdział 11).

ALS 113

Europejska Rada Resuscytacji