może okazać się trudne. Podobnie wzrasta trudność wykonania intubacji czy konikotomii. Próba intubacji może nasilić obrzęk. W leczeniu takich pacjentów konieczne jest wczesne wezwanie anestezjologa.
• Może okazać się konieczne chirurgiczne udrożnienie dróg oddechowych, jeżeli próby intubacji się nie powiodły.
Ostrzeż pacjentów, nawet tych z łagodnymi objawa-reakcji anafilaktycznej, o możliwości wczesnego wrotu objawów. Niekiedy konieczna jest obserwa-trwająca 8-24 godzin. Jest ona konieczna szczególnie w następujących przypadkach:
• ciężkiej reakcji anafilaktycznej o nieznanej etiologii z powolnym początkiem objawów,
• reakcji anafilaktycznej u osób ciężko chorych na astmę lub z silną komponentą astmatyczną,
• reakcji anafilaktycznej, gdzie istnieje możliwość ciągłego narażenia na alergen,
• pacjentów, u których w wywiadzie stwierdzamy występowanie reakcji dwufazowej.
~omiar stężenia tryptazy uwolnionej z mastocytów ..oże pomóc w retrospektywnym postawieniu diagno-reakcji anafilaktycznej.
3obierz do 3 probówek 10 ml krwi na skrzep:
‘ natychmiast po tym jak rozpocznie się leczenie reakcji anafilaktycznej,
2: około godziny od wystąpienia objawów reakcji,
3) około 6 do 24 godzin po wystąpieniu reakcji.
3o wyleczeniu pacjenta ważne jest rozpoznanie alergenu, który spowodował reakcję anafilaktyczną, co -możliwi zapobieganie nawrotowi objawów. Należy skierować pacjenta do specjalistycznej przychodni, acjenci z bardzo wysokim ryzykiem wystąpienia akcji anafilaktycznej powinni nosić własne ampułko-rzykawki z adrenaliną do samodzielnego podania mięśniowego oraz bransoletki z informacją me-czną. Konieczne jest poinformowanie o reakcji anafilaktycznej spowodowanej lekami właściwego jrzędu nadzoru farmaceutycznego.
Zatrzymania krążenia w następstwie dużych zabiegów kardiochirurgicznych są stosunkowo częste. Częstość występowania NZK w ciągu 24 godzin od zabiegu szacuje się na 0,7% oraz 1,4% w ciągu 8 dni. Zatrzymanie krążenia zwykle poprzedzone jest objawami pogorszenia się stanu ogólnego, ale może także wystąpić nagle u dotychczas stabilnego pacjenta. Ciągłe monitorowanie w warunkach OIT umożliwia natychmiastowe działanie w sytuacji zatrzymania krążenia. Przeżywalność do momentu wypisu ze szpitala wśród pacjentów, u których w ciągu 24 godzin od zabiegu kardiochirurgicznego doszło do zatrzymania krążenia jest oceniana na 54%-79% wśród osób dorosłych i 41% wśród dzieci.
Okołoperacyjny zawał serca jest najczęstszą przyczyną nagłego zatrzymania krążenia, często wtórną do zamknięcia światła przeszczepu naczyniowego. Do najczęstszych przyczyn NZK w okresie bezpośrednio po operacji należą:
• niedokrwienie mięśnia sercowego,
• odma prężna,
• krwawienie prowadzące do rozwoju wstrząsu hipo-wolemicznego,
• tamponada osierdzia,
• odłączenie się elektrody do stymulacji u pacjentów zależnych od tego typu terapii,
• zaburzenia elektrolitowe (najczęściej hipo- lub hiperkaliemia).
Natychmiastowe podjęcie decyzji co do najbardziej prawdopodobnej przyczyny NZK jest konieczne w celu podjęcia właściwego leczenia i skutecznej resuscytacji. Osłuchanie klatki piersiowej, ocena EKG i RTG klatki piersiowej, echokardiografia klasyczna lub przezprzełykowa, ocena utraty krwi z drenów umieszczonych w klatce piersiowej może pomóc w rozpoznaniu przyczyny zatrzymania krążenia. Należy poszukiwać i wykluczać odwracalne przyczyny zatrzymania krążenia (4H, 4T). Niedotlenienie mięśnia sercowego powoduje niestabilność hemodynamiczną, co często prowadzi do spadku ciśnienia tętniczego przed wystąpieniem zatrzymania krążenia. Odma
Europejska Rada Resuscytacji
ALS 161